De Nationale Democratische Partij (NDP) schat dat de uitvoering van het actieprogramma 2015-2025 jaarlijks gemiddeld US$ 904 miljoen zal kosten. Het doel is om een economische groei van gemiddeld 5% per jaar te behalen en de gewenste sociale programma's uit te voeren. Het nationale inkomen kan hierdoor toenemen van US$ 5,693 miljoen in 2015 naar US$ 9,809 miljoen in 2025.

Dit staat in het ruim 60 pagina's tellende verkiezingsprogramma 2015-2025 van de paarse partij. NDP-voorzitter Desi Bouterse zei tijdens een massameeting in Coronie dinsdagavond dat zijn partij de enige is die het verkiezingsprogramma ook in cijfers heeft vertaald. Uitgerekend is wat het programma zal kosten en wat de resultaten zullen zijn. Opvallend is dat het verkiezingsprogramma van de NDP, net als bij de vorige verkiezing, niet vijf maar tien jaar omvat. Samen naar DUURZAME ONTWIKKELING (Samen meer, beter, schoner en gezonder) is de titel van het verkiezingsprogramma.

Investeringen
Van de geschatte US$ 905 miljoen aan investeringen per jaar betreft ongeveer 40% overheidsinvesteringen (US$ 362 miljoen/jaar) en 60% particuliere investeringen (US$ 543 miljoen/jaar).
De particuliere investeringen (US$ 543 miljoen) bestaan uit US$ 313 miljoen aan
buitenlandse investeringen in goud, bauxiet en aardolie, US$ 125 miljoen aan nationale Klein & Midden Ondernemingen (KMO) bedrijven in duurzame productie en US$ 105 miljoen van overige nationale particuliere bedrijven.
De overheidsinvesteringen (US$ 362 miljoen) betreffen in hoofdzaak sociale sectoren (scholen, medische centra, woonpercelen, infrastructuur) en staatsproductiebedrijven. De investeringen voor de sociale sectoren worden geschat op circa US$ 120 miljoen/jaar en zullen gefinancierd worden uit
eigen besparingen en middels schenkingen en zachte leningen. De investeringen in de staatsproductiebedrijven zullen op jaarbasis naar schatting circa US$ 242 miljoen vergen.

Totaal moet de overheid jaarlijks zorgdragen voor gemiddeld US$ 336 milj./jaar (US$ 362 voor directe overheidsinvesteringen en US$ 125 milj. voor KMO particulieren). Een dergelijk grote financiering vereist een groot buitenlands aandeel, wat volgens de NDP haalbaar is vanwege de terugbetaal capaciteit van Suriname.
De particuliere investeringen (gemiddeld US$ 543 milj./jaar) betreffen de duurzame KMO-sectoren (US$ 125 milj./jaar), overige nationale particuliere investeringen (US$ 105 milj.), en buitenlandse particuliere investeringen voornamelijk in de mijnbouw (aardolie, goud, bauxiet), naar schatting circa US$ 313 milj./jaar (totaal US$ 3.130 milj.) in de beschouwde beleidsperiode), exclusief staatsinvesteringen van Staatsolie, Staatsgoud en hydro-energie.

Financieringsbronnen
De geprojecteerde financieringsbehoefte is veel hoger dan Suriname ooit heeft gehad, maar de bronnen ter financiering zijn volgens de NDP ook veel ruimer.
De financieringsbronnen voor de periode 2015-2025 zijn:
1. Eigen nationale besparingen welke totaal worden geschat op gemiddeld US$ 643 miljoen per jaar (14% van het gemiddeld BBP). Van deze nationale besparingen wordt circa 70% voor vervangingsinvesteringen gebruikt en ruim 30% (US$ 190 miljoen) voor nieuwe uitbreidingsinvesteringen. Dus de eigen bijdrage kan zijn US$ 190 miljoen/jaar voor de gemiddeld benodigde totale investeringen van US$ 905 miljoen/jaar voor uitbreidingsinvesteringen.
2. Directe buitenlandse investeringen US$ 313 miljoen/jaar in goud en bauxiet, oliepalm, en overige;
3. Schenkingen van multilaterale en bilaterale instellingen ter waarde van gemiddeld US$ 10 miljoen/jaar;
4. Leningen van multilaterale financiële instellingen ter waarde van gemiddeld US$ 125miljoen/jaar, waaronder IDB, IsDB, Wereldbank groep, CDB.
5. Bilaterale leningen van grenslanden, BRIC-landen, Unasur en overige, i.h.b. via EXIM banken: US$ 90 miljoen/jaar.
6. Leningen van buitenlandse commerciële banken: $ 177 miljoen/jaar. Deze duurdere leningen zullen een rentevoet van 8% tot 9% en een kortere looptijd hebben dan de multilaterale en bilaterale leningen.
7. Leningen van particuliere fondsen.