Advocaat Dubois: Handelingen Kromosoeto discutabel, maar niet strafbaar

Volgens Dubois schieten de aanklachten van het OM ernstig tekort. De feiten zoals gepresenteerd, behoren volgens hem tot het normale functioneren van een bankinstelling. “De gepleegde handelingen zijn reguliere transacties binnen de bancaire structuur van de SPSB, waarbij Kromosoeto handelde binnen zijn bevoegdheden,” pleitte de raadsman.

De advocaat benadrukte dat een leugen of contractbreuk van zijn cliënt nog niet automatisch betekent dat sprake is van oplichting. Hij verwees daarbij naar jurisprudentie van de Hoge Raad in vergelijkbare zaken. “Oplichting is typisch een delict dat moet worden beoordeeld aan de hand van de concrete omstandigheden van het geval. Cruciaal is dat het slachtoffer door bedrog is bewogen tot de afgifte van geld – en dat is hier niet bewezen,” zegt Dubois.

Een tweede punt van kritiek richtte zich op de aanklacht wegens valsheid in geschrifte. Het OM stelt dat Kromosoeto een arbeidsovereenkomst is aangegaan met medeverdachte Joy Ten Berge, terwijl er feitelijk geen arbeid werd verricht – hetgeen volgens het OM zou neerkomen op een valse overeenkomst. Dubois betoogde echter dat een arbeidsovereenkomst geen geschrift is dat tot bewijs tegenover derden dient, en daarom niet onder de strafbepaling valt. “Een arbeidsovereenkomst is vormvrij en bindt alleen de betrokken partijen,” stelde hij. Daarbij verwees hij naar civielrechtelijke jurisprudentie, waaronder het Haviltex-arrest, waaruit blijkt dat bij de uitleg van overeenkomsten niet alleen de letterlijke tekst telt, maar ook de bedoeling van de partijen. Volgens Dubois betreft het hier dan ook een civiel geschil en geen strafbaar feit.

Ook het verwijt dat Kromosoeto geld van het Ministerie van Financiën of van de staat zou hebben verduisterd, wordt volgens de verdediging niet ondersteund door de feiten. Kromosoeto was geen ambtenaar, en kan daarom volgens Dubois niet worden vervolgd onder het artikel van het Wetboek van Strafrecht dat betrekking heeft op verduistering door ambtenaren. Wat betreft de beschuldiging van verduistering in algemene zin, wijst de verdediging erop dat banken als tussenpersonen optreden, financiële middelen beheren en dagelijks geldstromen verplaatsen. “Dat is normaal operationeel gedrag. Pas wanneer een bank niet in staat is om tegoeden aan haar rekeninghouders terug te betalen, kan er sprake zijn van onttrekking of verduistering.” Van zo’n situatie is volgens de verdediging geen sprake geweest.

Dubois waarschuwde de rechter voor wat hij noemde de 'bevestigingsdrang' van het onderzoeksteam. Volgens hem was het strafrechtelijk onderzoek uitsluitend gericht op het vinden van bewijs dat een reeds bestaande verdenking tegen Kromosoeto moest bevestigen. “Men zocht niet naar de waarheid, maar naar bevestiging van een aanname,” aldus de advocaat. Volgens hem heeft de vervolging voorbijgezien aan de specifieke context van het bancaire functioneren van de SPSB. “Bij een bank gaat het niet om het onttrekken van geld op zich, maar om de verplichting om op verzoek van de rekeninghouder tot terugbetaling over te gaan. Zolang die verplichting niet is geschonden, is er geen sprake van een strafbaar feit,” betoogde Dubois.