Stel je bent eindelijk weer lekker op boiti of tapsey, in yu kondre of yu pernasie. En nog voor de avond valt begin je een aanwezigheidsvuurtje te stoken, ook al is het alleen maar om de mampira's bij voorbaat te ontmoedigen. Dan komt er een moment dat de bosgeluiden steeds meer en meer wegebben tot het moment waarop het stil is in jou en om jou heen.

En juist dan spreekt het geweten het luidst. 't Lukt niet altijd om je geheel te ontkoppelen aan de uitdagingen van het dagelijkse leven, maar goed, met een beetje ademinspanning en de maraka in de hand lukt het aardig om ook dat als een wolk over te laten waaien en toch het NU te waarderen. Het NU NOG van dat je in geliefd bos mag zijn in je eigen essentie. Maar dat wordt nu bedreigd.

Nu stapt een dappere, maar naar mijn mening veel te bescheiden mede-Surinamer op, om in haar professie een licht te werpen op deze dreiging. De uiteenzetting is nauwkeurig en beargumenteerd neergezet. Juristen zullen het kunnen begrijpen en waarderen. Als niet-jurist kan ik het lezen, begrijpen, maar zeker een oproep in verstaan. Net als de Inheemsen en Tribalen in hun kreet voor toekenning van hun Grondrechten, is deze oproep luid en duidelijk. En zie daar de correlatie. En zie daar ook, de voor lange tijd blijvende negatieve gevolgen voor de Natuur en het Surinaamse Volk.

Artikel 6d en 6g van de Surinaamse Grondwet roepen juist op tot aan de ene kant een rechtvaardige verdeling van het Nationaal Inkomen en aan de andere kant de bescherming van de Natuur en haar Ecologische balans, waaruit een significant deel van dit Nationaal Inkomen juist uit wordt gegenereerd.

Ik dank u voor uw artikel sisa Ashna en ja ik kan ook uiterst genieten van een spannende thriller film of serie.

Tadzio Sarijoen