Er zijn de afgelopen periode verschillende zorgwekkende ontwikkelingen op politiek gebied waardoor de maatschappelijke roep om behoorlijk bestuur steeds groter wordt. Daarom is het juist nu nuttig om de discussie te voeren voor het kiezen of het benoemen van districtscommissarissen (dc's) en voor wat de rvc-leden betreft de grondslagen van hun benoemingen. A20 vindt dat Suriname recht heeft op goed voorbereide en getrainde kandidaten, die beschikken over de juiste competenties om de taken die op hen wachten te vervullen.

Wat we in de praktijk zien is dat dc’s uit de eigen partijstructuren worden voorgedragen en benoemd. Bij een aantal voordrachten/benoemingen wordt terecht vragen gesteld over wie die persoon is en wat die betekent op het maatschappelijk vlak. Hoewel deze functie een politieke is, dient aan de basis van de voordracht van deze mensen een gedegen voorbereiding en training te zijn, die veel verder strekt dan partijloyaliteit. Verder is het van belang dat een dc niet alleen woont in een bepaald district, maar juist maatschappelijk betrokken én zichtbaar is. Hoe relevant is die voorgedragen persoon voor dat gebied, is de hamvraag.

Deze hamvraag brengt ons terug naar de discussie; benoemen of kiezen?
We hebben allemaal de gevolgen van de benoemingen van loyalisten of mensen die “beloond” moeten worden ongeacht hun competenties of maatschappelijke relevantie kunnen zien. Het resultaat is vaak geweest dat het werk niet veel meer is dan copy-paste van de afgelopen periode. Er is ook veel minder maatschappelijk draagvlak voor die dc, omdat die hij/zij meer rekening moet houden met de lijn van de partij dan met het algemeen belang.

Bij het verkiezen van een dc zullen er voordelen en waarborgen zijn. Het belangrijkste voordeel van een rechtstreeks door de bevolking gekozen dc, is de grotere democratische legitimatie: de kiezers krijgen de kans hun eigen dc te kiezen, die daardoor ook kan rekenen op draagvlak onder de bevolking. Verkiezing zorgt er ook voor dat burgers die bestuurders beter kunnen aanspreken op het te voeren en gevoerde beleid. Daarnaast krijgen de burgers veel meer invloed op de ontwikkeling van het districtsplan en dat zorgt voor meer helderheid en minder (partijpolitieke) willekeur. De verkiezing van de dc zal bijdragen aan de versterking van diens positie en onafhankelijkheid bij de uitoefening van de functie. 

Er zijn ook nadelen aan het verkiezen van een dc. Het kan ook gebeuren dat de kiezers wellicht incapabele of populistische mensen kiezen en/of mensen die toevallig al grote bekendheid genieten, bijvoorbeeld als artiest of als sporter. Dat kan zich dan wreken in de uitvoeringscapaciteit. Om dit te voorkomen zal bij  wet duidelijke waarborgen moeten worden ingebouwd over de voorwaarden van de verkiesbaar stelling van een kandidaat dc. Aangezien het kiezen van dc’s nu helaas nog geen realiteit is, doet A20 een beroep op de regering om zolang nadere regelgeving hieromtrent uitblijft, in de tussentijd op z’n minst personen tot dc te benoemen die daartoe capabel zijn.

Voor wat de benoeming van rvc-leden betreft, vindt A20 dat dit helemaal geen politieke functie dient te zijn. Immers is het de bedoeling van de rvc om o.a. toezicht te houden op het beleid dat wordt gevoerd binnen een bepaalde organisatie/bedrijf en heeft dat niets te maken met politiek. Deze belangrijke taak dient daarom losgekoppeld te worden van de politiek. Bij deze functies is het van belang functieprofielen te ontwikkelen zodat de juiste personen voorgedragen kunnen worden. Ook deze mensen moeten de balans houden tussen het bedrijfs- en het algemeen maatschappelijk belang.

Kortom, het benoemen van personen op basis van slechts hun politieke kleur, is een fundamenteel onrecht. Immers behoort het dienen van het algemeen belang centraal te staan en geen partij belang. A20 spreekt de hoop uit dat de leiders zich daadwerkelijk dienstbaar zullen opstellen door functionarissen te benoemen die gekwalificeerd kunnen worden als 'the right person on the right place', ongeacht hun politieke kleur en etniciteit.

A20