Discriminatie neemt af in Suriname

Surinamers discrimineren minder. Vooral jeugdigen trekken zich er weinig van aan en trekken veel met elkaar op. Dit maakt dat ook ouders anders erover beginnen te denken, waardoor de discriminatie vermindert. Maar, er wordt nog gediscrimineerd. Dit zegt Raynel Fraser, Caricom jeugdambassadeur, bij de kranslegging bij het monument aan de Domineestraat. Vandaag is het wereld anti-discriminatiedag en wordt voor de tiende keer herdacht in Suriname.

Het thema voor dit jaar luidt ‘Libi Fu Lobi’. Er is een anti-discriminatie week georganiseerd, waarin verschillende activiteiten zijn opgenomen. Zo is er een ‘open mind forum’ georganiseerd waarin jongeren over hun manier van beleving over anti-discriminatie kunnen praten met elkaar. Artiesten zullen rappen hierover. Vrijdag wordt de anti-discriminatieloop gehouden. Bij de after-party zullen verschillende culturele optredens zijn. Fraser merkt op dat het in de bedoeling ligt om discriminatie en racisme helemaal uit te bannen. Dat zal geleidelijk aan gebeuren.

Meer dan 10.000 lopers
Richenel Trustfull, hoofd beleidsadviseur op het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling, geeft aan dat de eerste krans in 2004 bij het monument onder zijn toezicht gelegd werd. De loop vindt hij belangrijk, omdat mensen uit verschillende districten bij elkaar komen. Het afgelopen jaar hadden 10.000 mensen meegedaan. Dit jaar worden er meer lopers verwacht, omdat er al 10.000 deelnemers geregistreerd zijn.

Trustfull vertelt dat er een award ceremonie gehouden zal worden. “Iemand uit de samenleving die voorbeeldig is geweest op het gebied van anti-discriminatie zal deze award in ontvangst mogen nemen. We moeten bij onszelf nagaan hoe we met anderen omgaan en ze plaats geven. Vooral aan zwakbegaafden en mensen met een beperking”, meent Trustfull. Dit jaar heeft de organisatie meer aandacht geschonken aan kinderen met een beperking.

Acceptatie
Jaleel Filemon is negen jaar en zit in de derde klas van de basisschool. “Mijn botjes zijn zwak geworden en ik gebruik zware medicijnen. Ik kan nu niet meer naar school gaan. Ik vind het erg leuk om hier te zijn en de loop vind ik het leukste”, zegt Filemon.

Steffany Muring is zestien. “Ik zat op een school waar ik gepest werd. Nu ben ik op een andere school. Ik vind dat mensen niet moeten discrimineren. Op straat kijken ze naar me, ‘een soort fasi’. Anderen lachen me uit. Dit moet wel stoppen, want het doet me pijn”, stelt Muring.