'Media, organisatoren en artiesten zijn Sasur dank verschuldigd'

Fractieleider van de BEP Ronny Asabina vindt dat media-eigenaren, organisatoren van shows, artiesten en andere betrokkenen de Stichting Auteursrechten Suriname (Sasur) dankbaar moeten zijn. De geboorte van veel organisaties en straks de bundeling van de artiesten is een direct gevolg van het bestaan van Sasur.

De parlementariër wijst erop dat de Vereniging van Surinaamse Organisatoren (VSO), de Vereniging van Radio- en Televisiebedrijven Suriname (VRTS) en artiesten zich niet alleen moeten bundelen tegen Sasur. “Zij moeten ervoor zorgen dat hun kwaliteit wordt verbeterd”, zegt de politicus.

Overheid hoofdschuldige
“Het komt mij voor dat de hoofdschuldige van dit geheel -de overheid - in onvoldoende mate op haar fouten wordt gewezen. Het is toch een feit dat de overheid het advies van de Staatsraad en twee andere organen aan haar laars heeft gelapt”, zegt Asabina.

Het assembleelid wijst erop dat tot nu toe niemand geconstateerd en of aangehaald heeft dat Sasur in strijd met wet en recht heeft gehandeld. Overigens heeft de rechter vonnis in het voordeel van Sasur geveld. “Afgezien van de signalen en informatie dat Sasur niet transparant is en dat artiesten niet voor auteursrechten zijn betaald, weet ik niet welke strafbare en of ontoelaatbare handelingen Sasur heeft gepleegd. Onethisch en of immoreel handelen hoeven toch niet per definitie in strijd te zijn met wet en recht”, meent Asabina.

Branden blussen
“Ik vraag mij af of de odo ‘Ala ogri e tya wan bun’ niet hier van toepassing is. Ik vind het triest dat wij als samenleving nog steeds een reactieve mentaliteit aan de dag leggen. Wij komen pas in actie na een voorval. Wij zijn meer te vinden voor het oplossen van problemen dan het voorkomen van problemen, ja...wij houden ervan om branden te blussen, of moet ik zeggen dat dit gedrag ook relatie heeft met ‘zweef teki’?, vraagt Asabina zich af.

De politicus beweert dat de mediahuizen zich niet hebben gebundeld om meer en betere kwaliteit te leveren. De organisatoren van entertainmentactiviteiten bevorderen bijvoorbeeld niet dat de kwaliteit van shows wordt verhoogd of om te voorkomen dat het showminded publiek wordt beetgenomen. ‘Voor de gek houden’ door showorganisatoren is meer regel dan uitzondering in Suriname, vindt Asabina.
De initiatiefgroep van Surinaamse artiesten verenigt zich niet om te bewerkstelligen dat de Volksmuziekschool eer doet aan haar naam, door ook filialen te openen in volksbuurten en in de districten en dat Surinaamse muziek zoals de reggae uit Jamaica of de Calypso uit Trinidad & Tobago ook internationaal kan penetreren en een vaste plek behoudt.

Wij-gevoel
Asabina hoopt dat deze belangengroepen een ‘wij-gevoel’ aan de dag zullen leggen en gaan beseffen dat hun bestaansrecht staat en valt met de wijze waarop en de mate waarin zij de samenleving zullen bejegenen. “Ik doe een beroep op deze belangengroepen om zich niet te laten leiden door emoties, maar het gezond verstand de plaats te geven welke het verdient”, zegt het assembleelid.

Hij vindt dat de organisaties zich meer moeten inzetten voor de verhoging van de kwaliteit van de dienstverlening. “U bent bezig met de enige taal die wereldwijd wordt gesproken en door iedereen wordt verstaan en dat is muziek. Deze taal hoef je niet eerst te spreken alvorens het te verstaan, want muziek is er om te beleven, daarom heeft het meer met gevoelens te maken”, pleit Asabina.