Waarachtige bestuurders en regeerders horen jaarlijks de balans op te maken van het gerealiseerde beleid enerzijds en anderzijds de voorgenomen plannen, beleidsvoornemens en ramingen voor het aankomende jaar. Op grond daarvan kan immers een redelijke prognose worden gemaakt van de toekomst.

Over de regering Simons/Rusland valt op te merken dat zij weliswaar kortgeleden is aangetreden, maar dat verschoont haar er echter niet van dat structurele nakoming van de vele verkiezingsbeloften en het regeerakkoord nog grotendeels is uitgebleven. De schrijnende armoedesituatie verslechtert, de al hoge prijzen en tarieven van primaire levensbehoeften, gezondheids- en medische zorg en nutsvoorzieningen blijven stijgen en er vinden bedenkelijke ontheffingen en benoemingen plaats.

De regering heeft wel een aantal beloften en beleidsplannen opgepakt, waarvan de resultaten langzamerhand zichtbaar beginnen te worden. Voor zover de vele wantoestanden in het land stagnerend werken, is het aan te bevelen om alle wurgcontracten, alsook de vele ‘overnight’-benoemingen, onrechtmatige gronduitgiften, onderhandse gunningen et cetera, spoedig publiekelijk bekend te maken en waar nodig en mogelijk terug te draaien.

Suriname heeft nog een heel lange weg te bewandelen, maar ondanks alle begrip voor de vele hobbels die de regering moet nemen om ontwikkeling en lotsverbetering voor het volk te realiseren, kunnen burgers echt geen geduld meer opbrengen voor de nog steeds uitgebleven structurele maatregelen om de armoede definitief een halt toe te roepen. Het volk smacht naar brood op tafel.

Betrokken schakels
Elke regering is voor het welslagen van haar doelen afhankelijk van sterke, betrouwbare schakels: de juiste, capabele mannen en vrouwen op de juiste plek, zonder ruimte voor compromissen betreffende integriteit, relevante kennis, ervaring, competenties en onberispelijk gedrag.

President Simons blijkt echter nog niet erin te zijn geslaagd om haar ‘dreamteam’ te realiseren, getuige het feit dat ze, kennelijk onder druk van haar partijtop en coalitiepartners, zwakke schakels heeft toegelaten tot haar regering en kabinet. Enkele ministers zijn nauwelijks in beeld, terwijl andere te vergelijken zijn met “maisharen (karu wiri)”: ze kunnen als Brugman praten en gouden bergen beloven, maar schieten duidelijk tekort als het op beleidsuitvoering en daadkracht aankomt.

Dat beleidsmakers en –uitvoerders specifieke wet- en regelgeving als obstakels ervaren, is soms begrijpelijk, omdat deze meestal achterhaald zijn. In dergelijke gevallen is wetsaanpassing en -verbetering dringend geboden. Wantoestanden dienen met spoed aangepakt te worden, want steeds meer blijkt dat wetten en regels niet of nauwelijks worden gevolgd.

Vergunningsvoorwaarden worden ook niet altijd meer nageleefd; hierbij valt onder meer te denken aan geluidshinder en -overlast nabij scholen, gebedshuizen en ziekenhuizen. De Nationale Assemblee dient daarom op volle toeren te gaan draaien en haar rol optimaal op te pakken; immers, assembleeleden zijn nu fulltime beschikbaar en worden ook nog rijkelijk beloond.

De toekomst
Objectief bekeken rechtvaardigen de voornoemde wantoestanden in het land en hetgeen de regering Simons tot nu toe heeft bereikt, de aanname dat Suriname een sombere toekomst tegemoet gaat.

Toch is er nog hoop op verbetering van de toekomst van Suriname en valt er nog steeds voor te pleiten om de moed niet op te geven en positief te blijven. Als jonge natie moeten we geloof blijven hebben in spoedige daadkracht van de huidige regering en een structureel hoopvolle toekomst voor Suriname, mits de regering ferm overgaat tot structureel herstel van de wantoestanden en corruptie in Suriname.

‘Wild-west’-situaties dienen desnoods met harde hand terstond te worden aangepakt, zij het door strengere straffen, verhoogde boetes en verbeurdverklaringen. De wet waarbij DNA-leden en ministers eerst in staat van beschuldiging moeten worden gesteld eer zij vervolgd kunnen worden, dient zonder meer geschrapt te worden.

Autoriteiten dienen niet te schromen om daadkrachtig op te treden en noodzakelijke stappen te zetten teneinde het vertrouwen van de samenleving te herstellen. Beleidsmakers moeten absoluut niet vervallen in eerder gemaakte fouten, zeker wat betreft nepotisme. Het valt overigens helemaal niet te waarderen dat, terwijl de criminaliteit ergere vormen aanneemt, het tegendeel wordt beweerd middels cijfers. Burgers wachten nog steeds op de samenwerking tussen politie en militairen ter beteugeling van de criminaliteit.

Het recente bezoek van het Nederlands koningspaar heeft zeker een vertrouwenscheppend effect en kan bijdragen aan een hoopvolle toekomst voor Suriname. Om een dergelijke toekomst te realiseren en vooruitgang te boeken is echter onmisbaar dat wij als één natie schouder aan schouder gaan samenwerken aan de opbouw van Suriname en ons homogeen verenigen om te werken aan een eerlijke, rechtvaardige en duurzame samenleving.

Ter overdenking, een citaat van William Shakespeare: “Zonder waarheid en eerlijkheid is succes in alles onmogelijk.”

Suriname voorwaarts!
Roy Harpal