Politieke Borrelpraat (PBR) deel 74

“Heren, goed nieuws, eindelijk wordt dat bombel schieten ingeperkt.”
“Maar nu klaagt men dat al die kindertjes hun plezier ontnomen wordt.”
“Ha, wat zijn we een volk van klagers; regent het, klagen we; is het droog, klagen we.”
“Eerst werden jongeren openlijk op de tv gewezen, hoe ze met opengescheurde hand en andere ontplofmankementen bij de EHBO werden behandeld.”
“En allerlei gevaarlijk spul werd geïmporteerd, maripa’s, kronto’s, manja’s, sapotilles....”
“Jij ziet ze vliegen en schieten.”
“Nu er pas na kerst afgeschoten mag worden, is het ook niet goed, vanwege die kindertjes.”
“Nu kan ik weer rustig in de kerk de dienst volgen.”
“Doe dat, want de laatste jaren zat je echt niet in de kerk tijdens kerst.”
“Hij vierde kerst met Johnny Borgoe Horse.”
“Oen n’e $#%& mi, want ook jullie gaan tijdens kerst allesbehalve naar de kerk.”
“Ik ga niet naar de kerk om anderen te wijzen dat ik er was Zo van: kijk daar heb je Herbert, die rokkenjager en daar heb je tante Trien, over wie zal ze nu roddelen, en daar heb je die heiden, die Ronny, kijk hoe devoot hij naar boven kijkt, ma n’a soso licht-op-sma ai prakserie.”
“En wat zullen ze zeggen als ze jou bij kerst in de kerk zien?”
“Niets. Of ze zullen zeggen: kijk hij heeft zich bekeerd.”
“Ik denk dat die roddeltante Trien zal zeggen: Kijk, daar heb je Jim, die zuiplap. Je kan hem elke week in die bar van Laugie zien zuipen.”
“Ja, met nog vijf andere drinkeboers zit hij daar flink te slempen.”
“Misschien heeft die Ronny uit jouw voorbeeld de kluis van Financiën op de Nieuwe Haven leeggehaald.”
“Er staat in de krant:’leeggeplunderd’. Dus din man plunder a tori lik wan plunder.”
“En natuurlijk heeft de bewaking niets opgemerkt.”
“Of uit bezuinigingen was er geen bewaking.”
“Zo gaat onze overheid om met ons belastingsgeld om, nonchalant. Is toch niet van hen.”
“Jongoe, openlijk zeggen officiële personen dat het ambtenaren zijn die die kluis hebben geplunderd, nadat een importeur die ochtend netjes zijn vele penningen had afgedragen.”
“En net die avond kraken ze de kluis, want de volgende ochtend zou Financiën het geld ophalen.”
“Hebben ze verteld of die kluis is gekraakt of gewoon netjes open is gemaakt?”
“Als ze zeggen dat het ambtenaren zijn, dan n’a netjes ding man op’a kluis, met sleutel en al.”
“Doet dat niet denken aan de sleutel van de cokkakast met 98 kiloooowww sa goooow.”
“Ik zou van iedereen daar het salaris blokkeren totdat de waarheid boven water zou komen.”
“Ha, je zou snel een hitman op de brom op je dak krijgen. Dat is tegenwoordig toch de mode?”
“Bij dat onderzoek naar die Azzikoeba-computerfraude of hoe dat ding heet, stopte het onderzoek toch ook nadat een granaat naar het huis van een van de onderzoeksambtenaren was gegooid?”
“En kunnen jullie je nog dat geval herinneren van die zwaarbewapende figuur die het Belastingskantoor na een drukke dag beroofde? Is er ooit iets uit dat onderzoek voortgekomen?”
“Hé, daar komt Ron, wat kijkt hij boos!”
“Geen wonder, hij is te laat, hij heeft zeker twee rondjes gemist. Hé Ron, san’psa.”
“Ik zat vast in de file, gunst mang, ik was vergeten dat die jaarlijkse koopkermis daar bij de Eerste Rijweg in volle gang was.”
“Weer eentje die klaagt in dit land van klagers en plagers.”
“Ook anderen hebben in de krant geklaagd dat de Jaarbeurs tot een ordinaire koopbeurs verworden is.”
“Ach mang, dat is een oude klaagzang, die horen we al jaren.”
“Moeten we weer terug naar dat saaie beursding van vóór de onafhankelijkheid? Zeer educatief, maar verder nauwelijks wat te beleven.”
“Als je je standhuur wil terugverdienen en je je personeel voor een week overwerk wil uitbetalen, dan moet je wel wat verkopen.”
“En het publiek komt echt niet van heinde en verre en trotseert echt geen lange, kronkelende rij alleen maar om wat folders en leerrijke informatie te komen halen!”
“Inderdaad! Onze mensen willen kopen, ding wannie bai, wel, da’laat ze dat dan doen! Welk evenement in ons land trekt in een week tijd bijna 25% van de bevolking?”
“Plus een hoop buitenlanders die nu met een vakantievisum veel makkelijker ons land kunnen komen bezoeken.”
“Ma if’ie sjie ding eettent, boi, je kan eten tot je een ons weegt.”
“Verkeerde beeldspraak.”
“Kan me schelen, we doen toch alles anders in dit land. Een jaarbeurs wordt een koop- en eetmarkt.”
“Maar tenminste worden de beursinkomsten goed geïnvesteerd; zo wordt die beurshal steeds beter en zijn alle straatjes betegeld.”
“Volgend jaar ga ik bij de ingangen een hossel openen: ik verkoop goedkope, maar stevige trekwagentjes, small, medium en large, dan kunnen de mensen hun spullen daar opslaan en lekker lopen en verder kopen.”
“Goed idee, en zoals we dat vaak doen in dit land: we stelen elkaars ideeën. Ik ga het ook doen.”
“Maar om terug te komen op dat afschieten van vuurwerk, tenminste is het effect van die beperking duidelijk; het aantal importvergunningen voor bombels is met honderden gedaald.”
“Goed zo, goed zo, mi lob’a regering disi.”
“Morgen ben jij de eerste die ze uitscheldt, wacht totdat ze het accijns op sopie weer gaan verhogen.”
“Dan wordt er meer gesmokkeld, oen sjie a lai sa din man tik in beslag, boi, tientallen kartonnen whisky.”
“Jongoe, kluis plunderen, geldtransporten beroven, belastingszegels op sopiflessen vervalsen, magazijnen vullen met smokkelwaar; hier zijn professionals aan het werk.”
“Wat wordt met de inbeslaggenomen sopie gedaan? Verbranden ze die ook net als in beslaggenomen drugs?”
“Ie law nò boi? Sopie verbrand je niet, je neemt het in beslag, je pakt wat figuren, klaar, en niemand praat er verder over.”
“Zullen we de zaak buiten proces regelen, beste smokkelaar? Betaal alsnog die belasting, plus een boete; stort die mooi, dan kan die kluis die avond worden’schoongemaakt’ volgens het I.A.J-systeem, want, beste smokkelaar, we hebben dorst, vooral nu met het naderend kerst en oud op nieuw.”
“Wat is dat IAJ-systeem?”
“Het Inside Ambtelijk Job-systeem.”
“Maar ik ben echt blij met die bombelbeperking en het zijn echt niet die jongeren die klagen.”
“Da wie dan?”
“Die importeurs en wederverkopers, die praten opeens via de mond van die jongeren, maar vraag deze zelfde figuren voor een donatie voor het jeugd- en jongerenwerk, dan geven ze opeens ‘niet thuis’.”
“Maar ik vind dat de overheid met het uitgespaarde geld iets goeds voor de jongeren moet doen.”
“Ja, dat ben ik met je eens. Laat ze lap tops beginnen te kopen voor leerlingen van Surinaamse HBO-opleidingen.”
“Die krijgen die dingen, en lossen elke maand een bedrag af. Slagen ze binnen de gestelde termijn, wordt de rest van de schuld kwijtgescholden.”
“Kunnen ze ook doen voor de middelbare scholieren. In de eerste klas VWO krijg je die laptop in huurkoop, la we zeggen waarde 800,- US$ is 3000 srd naar boven afgerond. Je bent minimaal drie jaar op het VWO, is driemaal 12 is 36 maanden. Is per maand 80 srd naar beneden afgerond. Je lost af 50 srd per maand.”
“Dat is veel.”
“Is neks veel, is per werkdag vijftig gedeeld door 25 is twee srd per dag. Je drinkt de ene week geen soft, maar water dat je zelf in je flesje steeds aanvult.”
“En je staat een kwartier eerder op en maakt je eigen brood voor school, zeg maar twee keer per week, want de kantine moet ook draaien.”
“En je neemt elk karweitje in de buurt aan. Zo los je je laptop eerder af, plus je eet en drinkt gezonder.”
“Dat geluiklak en swiet-mofo-gedoe kost alleen maar geld.”
“Laat ze naar het buitenland gaan om hun studie af te maken, dan ga je zien hoe snel ze gaan leren vroeg op te staan en op alles te bezuinigen. Hier is luilekkerland. Leerlingen die om 7 uur op school moeten zijn, staan om kwart over zes op.”
“De sirene moet weer ingevoerd worden. Op elk politiebureau in elke wijk eentje zetten. Eerste sirene om half zes ‘s ochtends. Die is voor wakker worden en gaan klaarmaken. Tweede sirene om zes uur, lange sirene. Die is voor: gaan ontbijten. Derde: twee korte stoten om half zeven. Wil zeggen: je moet al uit huis zijn. Vierde sirene is op de scholen en in de stad, een lange om zeven uur. Wie na die sirene binnenstapt, is te laat, klaar. Zo leer je een volk discipline, zo bouw je een land op, niet met luilakken die om zeven uur opstaan, of blijven doorslapen als het een beetje regent, niet ontbijten, naar school of het werk rennen, brokken maken in het verkeer, en dan om acht uur hun geld in broodjeswinkels en kantines gaan investeren omdat ze honger krijgen.”
“En dan vóór het einde van de maand klagen dat ze niet met hun geld uitkomen.”
“Dat van die sirenes vind ik goed, maar je gaat weer allerlei geklaag horen.”
“En die luilakken gaan voor anderen praten, bijvoorbeeld: Ja, maar wattebout die mensen die van nachtdienst thuiskomen?”
“Die komen na half zeven thuis.”
“En die baby’s die zullen wakker schrikken van dat geloei van die sirene.”
“Die krijgen dan meteen hun ochtendvoeding, en vaak zijn ze al wakker.”
“En die gepensioneerde oudjes zullen ook wakker schrikken.”
“Velen zullen die sirene nauwelijks meer horen.”
“Heeft Nickerie z’n sirene nog? Of hebben ze die bij de verbouwing van het politiebureau ook meteen ‘verbouwd’, zoals die sirene van het politiebureau in de stad op 25 februari 1980 ook werd ‘verbouwd’?”
“Maar directeuren van Surinaamse HBO-opleidingen klagen dat de overheid geen geld heeft om te zorgen dat deze opleidingen zullen voldoen aan de accrediteringsvoorwaarden.”
“Alweer geklaag. La we gaan denken en doen om wel te voldoen aan die voorwaarden.”
“Men zegt dat dit een strategie is om vooral Hollandse HBO-opleidingen die wel voldoen aan deze voorwaarden, omdat ding mang dat ab moni, hier ingang te doen vinden.”
“Is dat zo slecht? Dan weten die studenten van ons dat ze tot in huis een opleiding kunnen volgen die in het buitenland erkend is.”
“En dan kunnen onze opleidingen zich ook optrekken. Kijk hoe dat is toegegaan op de Telecommarkt.”
“Kunnen ze onze Assemblee ook niet laten certificeren? Want ze zijn daar weer bezig met odo’s en modder naar elkaar te smijten.”
“Iemand heeft via de radio jouw Ronald gekroond tot odo-king.”
“Zo had je Karel de Grote, Iwan de Verschrikkelijke, Philips de Schone, Willem de Zwijger en nu hebben we Ronald von Odo.”
“En waar laat je mijn Desi?”
”Sjorrie, sjorrie, brada, maar effe nog drie jaartjes wachten, dan gaan we een passende naam bedenken. Ik groet jullie.”

Rappa