Kapitaal niet de belangrijkste voorwaarde om OP te realiseren

Parlementariër Ronny Asabina (fractieleider BEP) zegt dat het hebben van kapitaal niet als de belangrijkste voorwaarde moet worden gezien om doelen gerealiseerd te krijgen en programma’s uit te voeren. De praktijk laat volgens hem zien dat ontwikkelingslanden bij het uitvoeren van projecten primair ook tegen het probleem van kennis aankijken.

In het geval van Suriname is dat ook een probleem. Asabina zegt dat hij tijdens zijn parlementaire missie naar Afrika gemerkt heeft hoeveel geld gestopt wordt in de Afrikaanse landen. “Het is een schril contrast met wat u in de praktijk ziet. Het staat en valt het met kennisvraagstuk”, zegt hij.

Vertrouwen
Volgens de parlementariër is de realisatiegraad, maar bovenal de kwaliteit van de realisatie van een plan belangrijk en daarvoor is er kennis nodig. “Wij hebben nog niet vernomen hoe en van waar de regering de kennis en bekwaamheid zal halen om het Ontwikkelingsplan (OP) gerealiseerd te krijgen”, zegt hij.

Kabinetten in de wereld moeten volgens Asabina het vertrouwen te winnen van de burgers en dit consolideren. “De grootste uitdaging voor ons is de samenleving meer hoop geven, zodanig dat zij dit document zich eigen kan maken. Dat betekent dat wij daadwerkelijk moeten doen wat wij beloven”, zegt Asabina.

Management tools
Een andere uitdaging is volgens de parlementariër ‘the right man on the right place’. “Niet om wie dan ook onaangenaam te zijn, maar als wij kijken naar de kwalitatieve personele bezetting van onze departementen en dit relateren aan het Ontwikkelingsplan, dan geeft het geen aanleiding om in een hoera stemming te verkeren. De belangrijkste kennis die nodig is op de departementen is management en organisatie”. Asabina zegt dat belangrijke management tools als beheersen, beheren, communiceren, delegeren, dirigeren en motiveren van groot belang zijn voor het OP. Hij meent dat vooral onderkend moet worden dat de productiviteit van de grootste werkgever in dit land, de overheid, verre van ideaal is.

Volgens Asabina hoeft een minister primair geen manager te zijn of een geweldige technocraat. De bewindspersoon moet echter wel in staat zijn ondergeschikten te motiveren tot hogere en betere prestaties te komen, maar ook moeten de medewerkers voelen en zien dat zij iets overhouden aan het hard werken. Asabina pleit voor het presenteren van rolmodellen. Meerdere parlementariërs hebben tijdens de eerste ronde hun bezorgdheid geuit over morele waarden en normen. “Aspecten als hebzucht, 'zweef teki', decadentie, verloedering in de samenleving zijn aan de orde gekomen. Mensen op cruciale functies moeten zoveel mogelijk rolmodellen zijn’, zegt hij.