Ingezonden: (STOP) het vuurwerkdrama

10 dagen....tien lange lange dagen van bijna onophoudelijk vuurwerkgeweld staan weer voor de deur.
‘We’ mogen weer gaan afschieten vanaf 23 december, en wel tot en met 2 januari. En we gaan weer hard knallen! Want we doen het met niets minder dan met vuurwerk dat de ramen in de huizen 3 straten verder nog doet trillen!

Persoonlijk ben ik me al geestelijk aan het voorbereiden. Het klinkt misschien wat overdreven, maar in ons tegenwoordig zo drukke wereld, koester ik de rust die ik in mijn woonomgeving vind aan het eind van de dag en in de weekenden.
Wanneer ik terugdenk aan de vuurwerkdagen van de afgelopen jaren moet ik mijn best doen niet bij voorbaat irritaties te voelen.
En ik vind het jammer dat ik zo ben gaan denken over onze vuurwerktraditie, omdat ik als elke andere Surinamer ben opgevoed met de liefde voor deze traditie. Een traditie, waarbij groot en klein de laatste dagen van het jaar met spanning wachtte, op- en uitkeek naar ‘Oudjaar’: ”Aan de jongeren werden daags van tevoren instructies en waarschuwingen gegeven, de ‘schietvoorraad’ (met toegestane decibellen) werd zorgvuldig uitgezocht, aangekocht en klaargelegd en de ‘schiet attributen’ zoals flessen en wierook ontbraken ook niet. Middernacht brak het ‘geweld’ los;..eerst de pagara, dan de buren gelukkig nieuwjaar toewensen, nog 2 uurtjes afschieten, wat napraten en met een voldaan gevoel naar bed. De zondag nog wat ‘bombel geluid’ hier en daar......en dan weer tot de volgende jaarwisseling wachten!”

Maar ik moet helaas constateren dat deze mooie traditie is omgeslagen in een nationaal drama waar velen gebukt onder gaan: Baby’s en peuters, astma- en bronchitispatiënten, mensen die nachtdiensten werken, honden en katten. Allemaal gaan ze straks weer 10 zware stressdagen tegemoet. Men gedraagt zich in ons land namelijk of ze totaal uit het oog zijn verloren ‘waarover’ het vuurwerk afschieten werkelijk gaat. En omdat we allemaal eigenlijk echt wel weten waar het over gaat, zal ik daar kort en simpel over zijn: ‘bij het moment van de jaarwisseling wordt er vuurwerk afgeschoten om de boze geesten te verjagen’.

Maar wanneer de toegestane tijd van afschieten nu op 10 dagen is gesteld, slaat het verjagen van de boze geesten als een vlag op een modderschuit. Ik kan me namelijk heel goed voorstellen dat de boze geesten wel schrikken als er om 00.00u plotseling een gezamenlijk en oorverdovend vuurwerkgeweld in de gehele natie losbarst. Maar naar mijn idee schrikt niemand onder de boze geesten, noch gaan ze op de loop wanneer er al 7 dagen van tevoren, dagelijks hier en daar ettelijke waarschuwingsschoten zijn gelost! Het is misschien goed voor alle rechtgeaarde bijgelovige Surinamers, die te pas en te onpas vuurwerk verkopen, kopen en afschieten om daar bij stil te staan; “We verjagen onze boze geesten niet, we roepen ze op!”

Onze traditie is verworden tot (weer) een ‘money making buisiness’.
En dit, in tijden waar we nota bene steeds weer opgeroepen worden om met elkaar de religieuze en culturele dagen te vieren en elkaar te respecteren. Nee hoor, we zullen strakjes weer moeten meemaken dat de schietgragen grif gebruik maken van de vrije Kerstdagen om er behoorlijk op los te knallen en elk respect voor de christelijke dagen en de medemens met elke megaknal verder van zich weg te gooien.

Het is jammer dat de vp geen werk heeft gemaakt van de petitie voor het aan banden leggen van vuurwerk (zowel de periode als de decibellen) die vorig jaar bij hem is ingediend door een organisatie voor dierwelzijn. Bij het in ontvangst nemen van de petitie gaf de vp aan zijn best te zullen doen, maar dat voor dat jaar (2010) ‘de schepen al zeilende waren’. Helaas heeft de vp voor dit jaar zijn invloed niet kunnen gebruiken om het aantal schepen te verminderen dan wel om andere maatregelen te treffen. Meerdere voorstellen zoals: het opzetten van meerdere verkooppunten en het uitbreiden van de verkooptijden, zouden dit vuurwerkdillema kunnen oplossen tot een ‘win win’ situatie. De ondernemers zouden gewoon hun ‘slag’ kunnen slaan en geen inkomstenderving ondervinden en de afschietperiode kon substantieel ingekort worden. Het is jammer dat de vp, tot nu toe, zijn invloed niet heeft kunnen gebruiken.

Maar het is naar mijn idee nog niet te laat. We hebben nog ruim een maand te gaan, er is bijvoorbeeld nog ruim tijd om een presidentieel besluit uit te vaardigen.
Er is nog ruim tijd om extra verkooppunten op te zetten en/of de verkooptijden uit te breiden.
Er is nog tijd voor de vp, de ondernemers en de volksvertegenwoordigers om de handen ineen te slaan. Er is nog tijd om gehoor te geven aan de vraag om respect te tonen voor elkanders religieuze dagen en elkaars welzijn en gezondheid.
Er is nog ruim tijd om te besluiten ons Nationaal en Sociaal op te stellen.
STOP het vuurwerkdrama!

A.R. Gus