Vandaag blijkt dat zowel de Hollanders als de Amerikanen in 2020 blij waren dat ze van hun lastpost Bouta af waren. Alleen had vriend noch vijand kunnen vermoeden dat de nieuwe huidige regering het zo slecht zou doen, dat alle aanvankelijk aangenomen zekerheden op losse schroeven kwamen te staan. Immers de kans dat er voor het Westen na mei 2025 een ongunstige situatie ontstaat, even erg als voor 2020, of zelf erger, is zeer aanwezig.

Waarschijnlijk had onze president gedacht de economie van Suriname gauw weer op de rails te krijgen door zich uitsluitend te richten op de lang verwachte, en veel belovende hoeveelheden olie die zich voor onze kust bevinden. Waar hij echter geen rekening mee had gehouden, is het feit dat het de buitenlandse bedrijven zijn die dat voor ons bepalen. Daarmee stellen we ons dus weer afhankelijk op van het buitenland. Dat gaat verder dan men zou denken. De geopolitiek is machtiger dan gedacht en is zeer bepalend voor deze situatie. Energie is een belangrijke factor voor de wereldeconomie, we moeten niet vergeten dat er oorlogen gevoerd zijn, puur om de machtige oliedollars. Het zou dus dwaas en naïef zijn te denken dat we zonder hier rekening mee te houden zomaar onze gang kunnen gaan.

Waar onze regering, mijns inziens, geen rekening mee heeft gehouden, is dat de vermogende oliemaatschappijen wel eerst zullen uitkijken voordat ze hun miljarden zullen investeren in een vreemd land waar het niet gaat zoals zij het willen. Behalve dat het geopolitieke klimaat goed moet zijn, willen ze ook dat hun buitenlandse werknemers veilig kunnen werken, en vooral veilig over straat moeten kunnen lopen. Men zal zich wel tweemaal bedenken als hun werknemers in een stad moeten werken waar er op elke straathoek in het centrum wel een lawman vrij rondloopt, of waar er in elke straat wel een paar junks of zwerver liggen te slapen.

Intussen gelooft bijna niemand meer dat de olieboringen voor onze kust Suriname rijk zal maken. We kennen onze politici, die we overigens zelf telkens weer opnieuw kiezen, en begrijpen dat de inkomsten van de offshore olieboringen ten goede zal komen aan slechts een klein deel van onze bevolking. En dan heb ik het over de aan de dan aanwezige regering en de aan hun gelieerde machtige mensen die nu al rijk zijn.

Ik ben bang dat onze huidige regeerders inderdaad zo dom waren, dat ze dachten dat de witte mensen de olie wel voor ons naar boven zouden halen en ons daar veel geld voor zouden geven, zonder dat wij daar ook maar iets voor hoefden te doen. Typisch Surinaams, zult u wel denken. Dat is dan ook de reden dat velen van ons werkelijk geloven dat de Fransen echt nog jaren nodig hebben voor preonderzoek, alvorens ze met de productie kunnen starten. Weinigen houden er kennelijk rekening mee dat er een andere reden is om af te wachten: men wil liever eerst de kat uit de boom kijken. 

Kennelijk dromen velen nog mee dat het allemaal vanzelf goed komt, zonder ook maar rekening te houden met het internationale politieke klimaat wat wij overigens zelf in de hand hebben. Hoop doet leven, maar zo langzamerhand moeten wij rekening houden met de mogelijkheid, dat die hele olieproductie voor de kust wellicht nooit tot stand zal komen, tenzij….

Tenzij wij Surinamers in mei 2025 onze verantwoordelijkheid oppakken en op een regering stemmen die de zaken wel serieus wil aanpakken, en waarbij de oliedollars niet slechts naar een kleine groep gaan, maar het gehele land ten goede zullen komen. The future is ours.

Wij zijn bij machte om binnenkort voor de verandering in het land te stemmen, voor een betere toekomst voor onze kinderen. Verandering zal nooit vanuit de oude politieke partijen komen, die hebben 48 jaar lang gefaald, en ze zullen altijd blijven falen. Daar mogen we nu na schade en schande wel achter zijn gekomen.

Martin van Leesten
Passie voor Suriname