Je gaat me niet krijgen!

Het jaar komt zo zoetjes aan ten einde en velen maken zich klaar om het jaar knallend af te sluiten. Bij het feesten in december, wordt er elk jaar zoals 'gebruikelijk' een 'thema' gebezigd door vooral de jongeren. De afgelopen jaren is er gefeest onder: nak panya, lokatie buiten, slapen jij en we nemen over! Wat het dit jaar zal worden is (mij) niet duidelijk, maar persoonlijk hoop ik op: je gaat me niet krijgen!

Peinzend over dit thema, werd ik terug gebracht naar één van de mooiste boeken die ik ooit heb gelezen: Mij overkomt dat niet. In dit boek van Gunnel Beckman wordt zoals de titel het al doet vermoeden, beschreven hoe men vaak denkt dat sommige gebeurtenissen alleen voor anderen zijn, totdat het hen overkomt! Dat beeld komt in mij op als ik kijk naar het nieuws over de stijgende hiv-cijfers. Anno 2023 met voldoende informatie/voorlichting, zou menigeen denken dat het zou bijdragen aan het terugdringen van risicogedrag en het nemen van (betere) beslissingen als het aankomt op seksualiteit. Helaas, aan de bel te trekken heeft nog steeds niet het gewenste resultaat opgeleverd. Integendeel blijkt dat het aantal infecties weer toeneemt, vooral onder jongeren. Ruim één procent van onze bevolking (6.100) is hiv-besmet, waarvan sommigen hun status nog (steeds) niet kennen. Zorgen over jongeren en de hoge infectiegraad onder hen is begrijpelijk. Maar ons alleen zorgen maken, is niet voldoende!

Wat mij en met mij denk ik vele anderen zorgen baart, is de openlijke promotie en verkoop van allerlei (illegale) zaken zonder ingrijpen van de bevoegde instanties. Jongeren maar ook volwassenen hebben zonder zich gedegen te laten informeren, tegenwoordig onder invloed van allerlei stimulerende middelen die ze smeren, drinken en of eten onveilige seks. Misschien bestaan er in onze maatschappij nog steeds (teveel) taboes rondom seksualiteit en alles erom heen, maar in een wereld die keihard aan het evolueren is, zijn sommige ontwikkelingen best zorgelijk! Misschien wel uitdagende en moeilijk verteerbare materie voor sommigen, maar het feit dat jongeren steeds eerder seksueel actief worden, zou ons ertoe moeten aanzetten die taboes rondom seksuele en reproductieve gezondheid te doorbreken en het over een andere boeg te gooien voordat het te laat is.

Wanneer we langzaam richting het einde van 2023 koersen, kunnen we slechts de hoop uitspreken dat er hierin verandering komt en dat er voldoende programma's en strategieën worden ontwikkeld. Hoewel "je gaat me niet krijgen" de leuze mag zijn of niet, is het belangrijk te beseffen dat de verantwoordelijkheid hiervoor ten eerste bij jou ligt, maar dat je gezondheid (ook) als het aankomt op seksualiteit, van iemand anders zijn of haar mate 'intelligentie', zelfbeheersing en verantwoordelijkheid, afhankelijk is!

Ik wens u allen een voorspoedig 2024 toe.

Sranan gron e kari yu!

Nathalie Valpoort