Suriname heeft heel veel waarop wij trots kunnen zijn, zegt de NPS, De biodiversiteit, de rijke cultuur, de manier waarop de verschillende rassen nog steeds vreedzaam met elkaar leven en de culinaire verscheidenheid. Waar Suriname ook trots op mag zijn, zijn de drie objecten die bij de Unesco World Heritage lijst te boek staan, namelijk het Centraal Suriname Natuurreservaat, de historische binnenstad van Paramaribo en Joden Savanna. 

Suriname mag trots zijn dat het deel uitmaakt van een exclusieve groep van landen waarvan deze drie sites als werelderfgoed worden aangemerkt. Maar deze verworvenheid brengt ook met zich mee een grote verantwoordelijkheid. Want met het plaatsen op deze lijst, maken wij deze sites deelachtig van een wereldorde, die deze sites moet en wilt beschermen. En Suriname heeft daar een grote verantwoordelijkheid om dit te waarborgen.

Daarom verbaast het menigeen ten zeerste, dat de regering Santokhi persisteert in haar wil om een DNA-vergadercomplex te bouwen, zonder rekening te houden met de mening van de UNESCO. De twee Surinaamse functionarissen Stephen Fokké en Vidya Narain voelen zich onvoldoende geruggensteund, dat zij hun functie hebben neergelegd. Zo’n desavouering van Surinaamse deskundigheid en talent is ten hemeltergend, stelt de NPS. 

Het grote gevaar is dat de historische binnenstad van Paramaribo, haar culturele waarde en toeristische aantrekkingskracht verliest en mogelijkerwijs, met de andere Surinaamse sites, zal worden geschrapt van de Werelderfgoed lijst. Een ergere ramp kan ons niet overkomen. Een arrogante houding van “buitenlanders moeten ons niet komen zeggen hoe wij het land moeten regeren”, is hier totaal niet op zijn plaats. Wij zijn deel van de wereldgemeenschap en hebben daardoor een verantwoordelijkheid voor het in stand houden van deze sites, benadrukt de groene partij, die erop rekent dat gevolg gegeven wordt aan het dringende beroep die gedaan wordt.