Recentelijk bij kwalificatie voor the Gold Cup is dat weer zo evident geworden. Via een gecompliceerde structuur georkestreerd door de invloedrijke bestuurders van de Concacaf, werd bepaald dat de kleine landen uit de Caribische regio in eerste aanleg verdeeld over een aantal poules, eerst strijd moesten leveren. De besten hieruit zouden dan uitkomen tegen de kleine landen die niet konden gedijen binnen de zogenaamde A divisie van de machtigste voetballanden uit Midden Amerika.

In de opgezette Prelims zouden de kleine landen dan nog tegen elkaar moeten knokken voor nog enkele beschikbare plaatsen in de poulefase van de zeer toonaangevende Gold Cup van de regio. Waarom zoveel omwegen. Precies hierin zit de omslachtige strategie om de grote landen te bevoordelen. Dit moet opengebroken worden en het Caribisch gebied moet zijn stem laten horen. Dit toernooi krijgt veel media-aandacht uit de gehele Amerika's en de televisierechten die betaald worden, zijn zeer lucratief. Kennelijk moeten de kleine landen als Suriname niets hieraan verdienen en worden ze op een subtiele manier uit dit toernooi geweerd. Zij die de connecties en ingang hebben worden er dus maar beter van.

Let wel het bovenstaande heeft puur te maken met de bedenkelijke strategie op het bestuurlijke vlak van Concacaf om het Caribisch gebied het moeilijk te maken om daar te komen. Wij moeten hier in het land ook ons huiswerk maken en zaken  professioneel aanpakken. Bij deze geven wij de Surinaamse Voetbal Bond (SVB) ernstig in overweging om de overige Caribische eilandstaten te consulteren over de eerder aangehaalde aangelegenheid en een duidelijk standpunt daar omtrent in te nemen. Dit standpunt moeten ze dan als Caribisch gebied kenbaar maken aan het bestuur van Concacaf.

Om hun standpunt kracht bij te zetten moeten ze aangeven dat de FIFA voorstander is van uniformiteit en transparantie bij activiteiten ter ontwikkeling van de voetbalsport wereldwijd. Bij de kwalificatie voor grote toernooien als het Wereldkampioenschappen Voetbal (WK), Europese Kampioenschappen (EK), Afrikaanse Kampioenschappen en bij CONMEBOL, krijgen lidlanden bij de respectieve Confederations een eerlijke en gelijke kans om zich te kwalificeren. Waaarom kan dat ook niet het geval zijn bij the Gold Cup van Concacaf?

Een andere dimensie waar we bij de ontwikkeling van onze voetbalsport ook naar moeten kijken, is de inzet van onze diaspora jongens. Met hun input kunnen we heel ver komen. Wij hebben deze methode niet uitgevonden. De machtige  FIFA als wereld overkoepelende voetbalentiteit is zelf hiermee gekomen om  uiteindelijk te bewerkstelligen dat de hegemonie van grote voetbal landen in de wereld, wordt genivelleerd. Maar naast de inzet van de diaspora zijn in mijn optiek nog drie aspecten die we niet uit het oog mogen verliezen. Werken aan een gedegen jeugdopleiding. Een duidelijke visie hieromtrent bij de SVB en de aangesloten lidverenigingen. Daarnaast sleutelen aan het niveau van de lokale competitie en tenslotte het organisatorische management niveau en de voetbalideologie en spelopvatting van de SVB en de clubs. Deze drie zaken zouden dan moeten uitmonden in een alles omvattende professionele aanpak.

Vooral de jeugdopleiding, daarin zit een belangrijk deel van onze voetbaltoekomst. De diaspora voetballers vormen een goede aanvulling, maar de nationale impulsen zullen de basis moeten vormen en het geheel levendig houden om sportief de juiste performance neer te zetten. Pas wanneer we dit hebben, zullen we instaat zijn om echt gelijkwaardig te competen met de gasten uit Midden-Amerika. Op dit moment moeten we het hebben van enthousiasme en individuele inzet, wat niet verkeerd is, maar het geheel moet op een hoger niveau om de slagingskans te verruimen.

Alles wijst erop dat er een betere samenwerking tot stand gebracht moet worden. Lokaal zijn er genoeg elementen die een degelijke link hebben met de internationale voetbalwereld. De episode waarin men zich opstelde als een keizer en met de neus in de wolken liep, is al voor goed voorbij. Collectieve aanpak is nu het devies. Het managementvraagstuk bij het bondsbestuur moet voor eens en altijd worden opgelost. Want dat werkt heel vertragend op het geheel. Alle actoren binnen het voetbalgebeuren zullen bij elkaar moeten komen om het vervolgtraject te bestuderen en een gezamenlijk standpunt in te nemen voor wat er gedaan moet worden om ons voetbal daadwerkelijk te professionaliseren.