Met spetterende optredens, een lichtceremonie, enkele meters pagara, oproepen om onder andere te blijven integreren en investeren, is vrijdag in Chung Tjauw te Paramaribo noord, een begin gemaakt om 170 jaar Chinese vestiging in Suriname te herdenken en te vieren. De eerste groep is op 20 oktober 1853 aangekomen. "Omu en de Chinese samenleving hebben zich vanaf dag 1 totaal geïntegreerd in de samenleving," merkt Stanley Dijksteel, waarnemend voorzitter van de Nationale Commissie Jubileumjaren op. "En laten wij die later zijn gekomen dit als voorbeeld gebruiken." 20 oktober 2023 is een nationale vrije dag.

Het evenement is gehouden door de Suriname Chinese United Association (SCUA). Voorzitter Li Xuexiong, deelt mee dat er samen met de Chinese ambassade een reeks van activiteiten voor de komende tijd is gepland. Het gaat onder andere om sporttoernooien, karaokewedstrijden, filmvoorstellingen, een acrobatenshow uit China, een optocht met praalwagens en donaties voor tehuizen. Hij roept eenieder op die over historisch materiaal beschikt over hun Chinese lijnen, dit aan te leveren. Dit moet bijdragen aan een boek over 170 jaar Chinese vestiging.

Xeuxiong en de ambassadeur van China Han Jin geven aan dat vanaf het begin de voorouders zich sterk hebben geïntegreerd met de andere bevolkingsgroepen en doorgebroken zijn in diverse sectoren en dat zij "generatie op generatie" bijgedragen hebben aan de ontwikkeling van het land. Dit moet voortgezet worden, roept Jin op. Hij voegt eraan toe dat de groep ook moet blijven investeren. De diplomaat kondigt aan dat er tijdens de herdenking delegaties uit verschillende Chinese steden naar Suriname zullen komen om het geheel mee te maken. Zij komen ook met kansen voor de lokale ondernemers om zaken te doen met China.

De samenleving is uitgenodigd om aan alle activiteiten deel te nemen, "want het is niet alleen voor Chinezen", benadrukken de sprekers. Dijksteel merkt op dat "omu" voor vele Surinamers een belangrijke rol heeft vervuld en in veel gevallen nog steeds. Hij deelt zijn ervaringen over hoe "omu" in tijd van nood gezinnen hielp wanneer zij niet genoeg geld hadden om inkopen te doen. "Omu was direct geïntegreerd in de woonomgeving, hij ondersteunde iedereen wanneer de nood het hoogst was," geeft hij aan.

Dijksteel vervolgt: "Hij was vanaf het begin Surinamer. Er zijn zelfs enkele omu's getrouwd met vrouwen van Afro-Surinaamse afkomst in die tijd." Dat verklaart waarom generaties later die groep nog steeds Chinese namen heeft, geeft hij aan. "Dus, de eerste zaden die zijn gelegd voor natievorming van alle groepen hier in Suriname, zijn inderdaad bij Omu begonnen," stelt Dijksteel. "Hij wordt nog steeds Omu genoemd door de hele gemeenschap."