Amerikaanse economen delen Nobelprijs

De Nobelprijs voor de economische wetenschap is maandag toegekend aan Thomas J. Sargent van de New York University en Christopher A. Sims van de Princeton University. Ze kregen de ereprijs voor hun onderzoek naar de oorzaak-en-gevolgrelatie tussen het economisch beleid en de bredere economie.

Hun werk maakt gebruik van statistische analyse om een antwoord te vinden op de vraag of een wijziging van het beleid in het verleden invloed heeft gehad op de economie of dat de wijziging werd gepleegd in afwachting op gebeurtenissen die de beleidsmakers verwachten. Het onderzoek heeft economen geholpen om beter te begrijpen hoe de beleidsverwachtingen van mensen de economie beïnvloeden.

Dr Sims zei maandag dat zijn onderzoek relevant was voor landen om hen te helpen beslissen hoe zij moeten reageren op de economische stagnatie en de uitgedunde budgetten die de financiële crisis heeft achtergelaten. "De methodes die ik heb gebruikt en die Tom heeft ontwikkeld, staan centraal in het vinden van onze weg uit deze puinhoop," zei hij. Maar op de vraag naar specifieke beleidsconclusies van zijn onderzoek, antwoordde hij: "Als ik een simpel antwoord had, zou ik het hebben verspreid over de hele wereld."

Tijdelijke veranderingen
Dr Sims (68) is de gekozen president is van de American Economic Association, heeft in de eerste plaats gekeken naar tijdelijke veranderingen in het beleid, zoals een verrassing in de overheidsfinanciën, of een verandering in de rente. Zo zijn er methoden gebruikt om te bepalen of de beslissing van een centrale bank om de rente te verhogen de inflatie heeft aangetast, of dat de bankfunctionarissen de rente juist hadden verhoogd, omdat zij verwachtten dat de inflatie later zou veranderen.

De prijscommissie van de Koninklijke Zweedse Academie van Wetenschappen zei in een verklaring dat Sims met zijn onderzoek heeft geprobeerd een systematische methode te ontwikkelen om onderscheid te maken tussen onverwachte schokken in de economie, zoals een verandering van de olieprijs of de overheidsfinanciën, en de verwachte veranderingen.
Zijn methode, ontwikkeld in de jaren 1970, is gedurende de decennia daarna enorm invloedrijk geweest onder alle typen economen. Het hielp het New Keynesianisme aan vertrouwen. Volgens deze theorie kan de economie raken in een recessie, als er niet voldoende vraag is. Sims zijn methode is ook de basis geweest voor belangrijke documenten van de Federal Reserve-voorzitter Ben S. Bernanke en van Olivier Blanchard, chief economist bij het Internationaal Monetair Fonds.

Economie op langere termijn
Dr Sargent (68) aan de andere kant, heeft zich gericht op structurele veranderingen in de economie op langere termijn, zoals het instellen van een nieuwe inflatiedoelstelling. Zijn onderzoek heeft historische gegevens geanalyseerd om beter te begrijpen hoe dit soort veranderingen in het beleid de economie beïnvloeden. Hij heeft ook laboratorium experimenten uitgevoerd om te onderzoeken hoe nieuwe beleidsmaatregelen de economie kunnen beïnvloeden.
De twee economen kregen de Nobelprijs voor werk dat zij onafhankelijk van elkaar deden, maar volgens de prijscommissie was het werk aanvullend.