Menig voetballertje droomt ervan om van zijn hobby, zijn beroep te maken. Degenen die al vroeg beseffen dat je offers moet brengen om bij de allerbesten te behoren, stellen letterlijk alles in het werk om hun doel te bereiken. Echter slaagt slechts een gering deel er echt in om door te breken in het betaalde voetbal. Er liggen heel wat factoren ten grondslag aan het feit dat niet iedereen die bij de Mini's aan de start verschijnt, na verloop van tijd ook daadwerkelijk het einddoel haalt. Behalve eventueel blessureleed en een moordende concurrentie, kan niet iedereen bij een grote club terecht. Daarnaast hangt het ook van de trainer af of een speler speeltijd krijgt of niet. Zonder erbij stil te staan dat de te brengen offers soms tevergeefs zullen zijn, blijven velen jaarlijks aan de start verschijnen, terwijl onder normale omstandigheden, slechts de allerbesten uiteindelijk doorstromen en hun doel bereiken.

Hoewel velen uiteindelijk beroepsvoetballer worden, slagen slechts enkelen erin om de absolute top te bereiken. Dit gesteld hebbende kan alle moeite die erin gestopt wordt om op het hoogste niveau te komen, gerust een gok genoemd worden. Het is namelijk verre van zeker dat het uiteindelijke doel gehaald zal worden. Desondanks verschijnen jaarlijks nieuwe Mini's vol goede moed aan de start, want een bekend gezegde luidt immers: wie niet waagt, die niet wint. Vaak worden de offers niet alleen gebracht door de sporter in kwestie, maar ook door de rest van het gezin. Zo moet het sportertje meerdere keren per week naar de training gebracht worden en in Europa zijn de weersomstandigheden niet altijd rooskleurig. Zo wat alle andere bezigheden worden afgestemd op de agenda van de toekomstige topsporter.

Het behalen van succes als beroepsvoetballer is voor een groot deel ook afhankelijk van de club waar je voor uitkomt. Zonder kleinere clubs tekort te doen, zal een voetballer bij een vereniging die zich niet kwalificeert voor Europese competities ( Champions League, Europa League, Conference League), niet zo gauw in het oog springen. Los van lokale competities op het hoogste niveau zoals de Premier League, La Liga, Serie A, Ligue 1, Bundes Liga en de Eredivisie, krijgen de overige lagere competities internationaal niet vaak media-aandacht. Spelers die uitkomen voor clubs die geregeld meedoen aan deze drie grote Europese competities, maken een grotere kans om gescout te worden dan spelers die alleen lokaal te bewonderen zijn. Erling Haaland is een schoolvoorbeeld van een speler die via clubvoetbal de Europese top behaald heeft. Met zijn land kan hij echter geen potten breken, want voetbal is immers een teamsport.

Om als getalenteerde voetballer uitkomend voor een matige club die zich niet kwalificeert voor Europees voetbal, op te vallen, moet je dan een nationaal elftal hebben waarmee je toch op grote toernooien actief kan zijn. De Colombianen James Rodriguez en Luis Diaz kregen grote contracten na optredens met hun land. De eerste speelde weliswaar bij Monaco, maar zijn doorbraak kwam pas nadat hij met zijn land opviel tijdens het Wereldkampioenschap voetbal. Diaz viel op toen hij met zijn land actief was op de Copa America. Sinds kort kan Suriname zich ook plaatsen voor de Copa America, waardoor spelers die voor Natio uitkomen,  een mogelijkheid erbij hebben om door grote clubs gescout te worden. Beroepsvoetballers die gerechtigd zijn om voor Suriname uit te komen, hebben de unieke kans om zich op de Copa America in de kijkers te spelen bij grote clubs.

Mireille Hoepel