Houtsector gaat forse verhogingen niet betalen

Ondernemers in de houtsector zijn boos. Ze overwegen acties en een kortgeding tegen de Staat. De overheid heeft ondanks voorstellen uit de sector en zonder de groep eerst te consulteren, een aantal verhogingen doorgevoerd. In sommige gevallen met 1.000 procent. Ze zijn niet van plan om dit zo te laten. Door de plotselinge en enorme verhogingen kan een aantal ondernemingen over de kop gaan, hout zal vele malen duurder worden en sommige houtsoorten schaarser worden. Exporteren wordt ook duurder, waardoor het aandeel van Surinaams hout op de internationale markt, nog kleiner zal worden.

De ondernemers zijn maandag in het Lalla Rookh gebouw bijeengekomen om de situatie en snelle oplossingen te bespreken. Het wegvallen van de subsidie op diesel "is mooi voor de overheid maar niet voor de houtsector," merkt Radjen Baldew op. Hij is voorzitter van de Surinaamse Houtunie. Diesel is essentieel bij het transporteren van hout uit het bos naar de verschillende landingsplaatsen.

Behalve diesel is er een aantal beschikkingen geslagen waardoor de verhogingen mogelijk zijn gemaakt. "Langlopende contracten zijn in gedrang gekomen. Met de verhogingen zijn bedrijven in één keer in de rode cijfers gedrukt," geeft Baldew aan. "Die dreigen nu hun laatste order te leveren en voorgoed te sluiten. De overheid moet met een oplossing komen om die beschikkingen on hold te zetten of aan te passen."  

Wat de ondernemers ook erg steekt is dat de bedragen die ze moeten afdragen, in Amerikaanse dollars moeten zijn. De Staat zal nu US$ 87 per kubieke meter rondhout verdienen. De ondernemers vragen zich af of zij de samenleving met valutaprijzen moeten confronteren. Het is immers al moeilijk om aan valuta te komen. De productie van rondhout wordt duurder, het wordt dan niet meer aantrekkelijk om in bepaalde houtsoorten te handelen.

Een ondernemer vreest dat de overheid opzettelijk de sector wil uitschakelen uit 'milieuvriendelijkheid' en druk van IMF. Ook gelooft niet iedereen nog "in het IMF verhaal" van de regering omdat vóór de komst van het IMF al besprekingen werden gevoerd. Zeven brieven aan- en een aantal gesprekken met de regering over voorstellen om te komen tot redelijke aanpassingen, hebben niets opgeleverd. Geconfronteerd met de nieuwe prijzen is minstens twee keren geprobeerd de autoriteiten te spreken en de besluiten aan te houden.

Pogingen om over de uiteindelijke verhogingen te praten met president Chan Santokhi, de ministers van Financiën en Grondzaken, en andere instanties, zijn mislukt of leverden niets op. De ondernemers zijn ferm: ze zijn de gesprekken met- en presenteren van cijfers aan de overheid, meer dan zat. De beschikkingen die de verhogingen mogelijk maken, moeten aangehouden worden, totdat er in samenspraak redelijke tarieven zijn bepaald. Als het nodig is zal er druk worden uitgeoefend. Geopperd is om dan te gaan communiceren met de overheid "in een taal die ze wel verstaat". Een ander voorstel is een kortgeding. Wat en hoe het precies wordt, zal intern besloten worden.

Er zou de overheid tot 48 uur na de bijeenkomst, de tijd worden gegeven om met een werkbare reactie te komen. Aan het eind van de vergadering kwam het nieuws binnen dat de groep voor woensdag is uitgenodigd door de overheid. "We zijn benieuwd," geeft Baldew aan. "We willen niet vechten, we willen produceren. Als er een oplossing aangeboden wordt dan willen we natuurlijk praten. We waren al bezig met gespreksgroepen maar blijkbaar niet de juiste. Wij moeten zijn waar de beslissingen genomen worden en hopelijk is dat woensdag het geval." Als het zoveelste gesprek niets oplevert: "dan hebben we een actiemodel."