Het schijnt dat alle drie geheime agenda's op na houden. Volgens sommigen hebben alle politici dat. Bij Jogi lijkt het te gaan om persoonlijke redenen. Arbeiders gaan liever Suribet spelen dan voor lage lonen te werken. Jogi versterkt zijn stellingname door aan te  geven, dat er veel verslaving door het gokken in ons land voorkomt. Daarin zou hij wel gelijk kunnen hebben. Het is alleen nergens na te trekken. Het siert een parlementariër niet om alleen uit eigen observaties stellige conclusies te trekken. Nadat iets een parlementariër opvalt, zou hij/zij naar een professioneel onderzoek moeten vragen. Op basis van de resultaten van dit onderzoek moet men praten. Maar van Jogi is bekend dat zijn motieven altijd andere zijn dan dat je van een politicus mag verwachten.

De heer Sharman lijkt wat dit betreft wat zuiverder. Hij gaat uit van waarden en normen die hij aanhoudt. Dat is ten minste een betere benadering. Alleen lijkt hij die te putten uit zijn geloof en ook, zoals Jogi dat doet, een subjectieve meningsvorming. Duidelijk moet wel gesteld worden dat er een integriteits- en kwaliteitsverschil bestaat tussen die twee. Geef ons liever Sharman.

Maar zijn subjectieve mening mag ook niet uit zijn eigen observaties en ‘horen zeggen’. Behalve dat, we hebben al eeuwen geleden gekozen voor de scheiding tussen Staat en religie. Hij wil stiekem zijn religieuze waarden en normen doen gelden. Ook hij verdedigt zijn stelling door aan te geven dat er enorme gokverslaving voorkomt. Hij mist overduidelijk de deskundige flair en flexibiliteit van zijn legendarische partijleider Lachmon. Voorzitter Lachmon was eerder een pragmaticus, die zich vergeleek met riethalmen die zich bogen voor harde winden en daarna weer recht overeind kwamen te staan.

Volgens Gajadien zou het land minder casino’s moeten hebben en meer inkomen uit moeten halen. Dus hoge investeringseisen. Is Gajadien blind voor de vele gambling shops die als paddenstoelen uit de grond zijn gerezen? Die zouden er niet bestaan als er windeieren mee gelegd werden. Zoals de politieke realiteit zich aan ons voordoet, hebben al deze politici het recht van bestaan.

Maar het zou de VHP niet misstaan als zij een partijstandpunt zou hebben en bekendmaken. Een partij hoort beginselen te hebben. Vanuit deze beginselen zou het niet moeilijk moeten zijn om een partijstandpunt te formuleren. Anders, als het een zeer belangrijk punt wordt bevonden, laat dan de structuren binnen de VHP een uitspraak hierover doen. Dan is het volk in elk geval  bevrijdt van dat gebakkelei, tegenstrijdigheid en  vrees voor persoonlijke belangen

Nico Misiedjang