Een arbeider zal het maar moeten doen met US$ 0,85 minimumuurloon. Het uurloon is door de politiek, onder druk van vooral het bedrijfsleven, teruggebracht van SRD 38,50 naar SRD 30 per uur. Het bedrijfsleven en maatschappelijke organisaties hebben minister Steven Mac Andrew, die jarenlang directeur was van de Vereniging Surinaams Bedrijfsleven, tot tranen toe geroerd met hun verhaal dat ze niet meer kunnen betalen. Dan zullen ze over de kop gaan. Dus moeten de arbeiders maar weer de dupe worden.

De minister en de regering hebben de Loonraad simpelweg geschoffeerd. Het advies van de Loonraad, dat bindend is voor de minister, is door Mac Andrew naast zich neergelegd, nadat hij in eerste instantie enthousiast goedkeuring had gegeven aan SRD 38,50 minimumuurloon. In de Loonraad zit ook het bedrijfsleven. Er is overleg geweest met verschillende maatschappelijke groepen. Blijkbaar heeft het bedrijfsleven zitten slapen toen de beslissingen werden genomen. Maar dat de Loonraad dit pikt en netjes op de stoel blijft zitten, is onbegrijpelijk.

Ravaksur schreef een ferme brief naar president Chan Santokhi. De vakbondsleiders lieten de president weten dat ze met ongenoegen gemerkt hebben dat het advies van de Loonraad uiteindelijk in de wind is geslagen. Zij vroegen het staatshoofd om - zoals geadviseerd door de Loonraad - het minimumuurloon vast te stellen. Huilend legden ze uit dat ze al die tijd een trouwe partner zijn gebleken en verschillende beleidsmaatregelen hebben ondersteund. Ravaksur (Moederbond, C-47, CLO, PWO, OSAV, FAL en FOLS) wil dat de regering haar serieus neemt, ook al hebben vakbondsleiders samen tjauwmin met elkaar gegeten.

Het minimumuurloon wordt echter niet teruggedraaid. En blijkbaar is het voor Ravaksur niet principieel om haar tanden te laten zien. In de geschiedenis verloren gegane tijden werd de vakbeweging beschouwd als de vierde macht. Nu zijn vakbondsleiders - mede omdat de meesten politiek gecompromitteerd zijn - niets meer dan keffende tekkels die niet bijten. Ze zijn verworden tot een meubelstuk. Arbeiders voelen de mokerslagen van de economie het hardst. De koers genoteerd door de Centrale Bank is vandaag bijna SRD 35 voor de US-dollar. Elke dag wordt het volk armer en armer.

Terwijl de vakbeweging enorm is verzwakt, nemen de krachten van het bedrijfsleven alleen maar toe. Ooit kwam de minister van Arbeid uit de vakbeweging, maar nu zwaait een exponent van het bedrijfsleven de scepter. Ook bij de nieuw ingestelde Bemiddelingsraad voor Geheel Suriname is als voorzitter een man van het bedrijfsleven naar voren geschoven. Hopelijk zal er naar eer en geweten gehandeld worden, opdat de werknemer bij geschillen niet het kind van de rekening wordt.

Nita Ramcharan