De vakbondsleiders schrijven de president dat ze met zeer veel ongenoegen deze kwestie onder zijn aandacht brengen. In de Loonraad hebben vertegenwoordigers van alle sociale partners zitting. Na gedegen bestudering van de relevante verslagen van onder andere het Algemeen Bureau voor de Statistiek en het Planbureau, is het minimumuurloon tot stand gekomen. Ook zijn er consultaties geweest voor diverse maatschappelijke groeperingen.

Het advies van de Nationale Loonraad is in eerste instantie overgenomen door minister Steven Mac Andrew van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken. Hierna is het goedgekeurd door de regeringsraad. Nadat het minimumuurloon bekend is gemaakt, heeft het bedrijfsleven ertegen geprotesteerd, waarna het is aangehouden.

De vakbeweging stelt dat ze zich altijd als goede partner heeft opgesteld en heeft verschillende beleidsmaatregelen van de regering ondersteund. Heel vaak is ook de ruimte geboden om in arbeidsrust tot ontwikkeling van het land te komen. "Elke keer zijn de werkers het kind van de rekening, maar de rek is eruit. Wij eisen om als partner serieus genomen te worden", stellen de vakbondsleiders.

De brief aan de president is ondertekend door: Errol Snijders (Moederbond), Robby Berenstein (C-47), Armand Zunder (PWO), Roy Haverkamp (FAL), Michaël Miskin (coördinator CLO), Sonny Chotkan (OSAV) en Marcellino Nerkust (FOLS).