Kritische auteur Alphons Levens overleden

Suriname is een kritische auteur en dichter kwijt. Alphons Levens overleed op donderdag 2 maart in het Academisch Ziekenhuis Paramaribo. In hem verliest Suriname een schrijver die de durf had onrecht te bestrijden in zijn gedichten en verhalenbundels. Zijn gedichten, die een minimum aan poëtische eigenschappen bezaten, werden frequent gepubliceerd in de lokale en internationale media.

Levens die van huis uit Nederlands docent was en voormalig journalist schreef 10 boeken waarin hij het hekelde dat in een rijk land als Suriname er extreme armoede heerste, naast extreme rijkdom. Vooral de wijze waarop enkelen de rijkdommen in dit land ten eigen bate aanwendden werd serieus bekritiseerd. ”Suriname kan beter,” zei hij altijd.  Ondanks zijn boeken bijzondere verkoopcijfers behaalde heeft hij nooit de prijs verhoogd omdat de inhoud van de boeken de simpele drijfveer was voor hem om als schrijver zijn werk te blijven voortzetten en publiceren. 

In de boeken Mogelijk, …want nooit wordt alles gezegd, Wee het volk dat niet meer denkt! heeft hij zijn gedichten gebundeld waarin hij op een kritische wijze het leven en leed van alledag beschreef met verwijzingen naar de temperaturen binnen de wereld politiek. In …en toen was niets mooi meer bundelde hij verhalen waarin hij de strijd van gewone Surinamers beschreef die weigerden zich te corrumperen en bovenal weigerden naar Nederland te vertrekken. In Toen verschenen de Machines benadrukte Levens de opkomst van moderne technologie en de verloedering van het district Commewijne waar zijn familie heeft gewoond sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw. 

Levens heeft in Nederland psychologie gestudeerd en de kweekschool voor onderwijzers doorlopen. Levens heeft als docent in Suriname in stad, district en binnenland gewerkt, waardoor hij een zeer brede kijk had op de ontwikkelingen in dit land. Zijn studie in Nederland en zijn vele reizen dwars door arm en rijk Europa gaven hem een goed beeld van de economische systemen, die volgens Levens wereldwijd niet werkten voor de onderste lagen van de bevolking.

Levens werkte van 1977 tot aan de censuur van 1982 voor het weekblad Pipel waar hij verschillende grote figuren uit de geschiedenis van Suriname voor heeft geïnterviewd. Ook was hij correspondent van het Hilversumse VARA-radio. Naar eigen zeggen was hij een control freak die altijd naast zijn notitieblok nog twee fototoestellen en twee taperecorders bij zich had.

Hij was actief bestuurslid van de Schrijversgroep'77. Waar hij actief de positie van de Surinaamse schrijvers wist te bevorderen binnen de gemeenschap. Hij probeerde in elke stap van de keten bij zijn eigen publicatie en bij die van anderen ondersteuning te bieden. Van literaire schepping tot aan bevoorrading van boekwinkels en bibliotheken zette Alphons altijd de schouders eronder om ervoor te zorgen dat het proces voor zo veel mogelijk schrijvers goed verliep. “Hij was altijd heer secuur en nam alle details heel serieus,” volgens voormalig lid van de Schijversgroep’77, Alexander Tolen.

“Levens deed altijd een oproep naar vrijwilligers om te helpen de verkoop van Surinaamse boeken te bevorderen en beter te positioneren in verschillende winkels en bibliotheken. Die generatie met bijzondere dienstbaarheid aan de gemeenschap moeten we koesteren.”

Bij zijn studenten was hij geliefd als sporter was hij bij alle Bigi Broki Waka’s aanwezig en tot zijn 70e liep hij nog de halve Marathon.

Levens is een broer van minister Marie Levens van het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur en de in Nederland de zeer bekende dichteres Polly Levens.