Een valsere start kan Leo zich niet bedenken. Zijn gesjoemel met kabels en financiële benadeling van het bedrijf blijft hem nog steeds achtervolgen. Hij zal nu moeten bewijzen dat het bedrijf werkelijk staat voor Energie Bedrijven Suriname en niet voor Eigen Belang Suriname. Hij moet weten dat het volk geen cent meer zal betalen voor mismanagement en corruptie. Ik hoop echt dat Leo en zijn opdrachtgever zich zullen buigen over het rapport van de energie tarieven Commissie dat uitwijst dat het stroomtarief van SRD 2,32 per kilowattuur (kWh) met gemak 40% lager kan. Verwacht ik teveel van Leo? Ach… ik geloof best wel dat binnen zijn partij er genoeg kaders rondlopen die zijn huidige positie aankunnen. Maar de profielschets die het duo S/B op nahoudt voor bedrijfsbonzen is overduidelijk: zolang er geen politieke huisvredebreuk plaatsvindt is iedereen en alles mogelijk. De storm gaat wel over.

Zo was het dus ook mogelijk dat met zoveel gemak Ismaël met zijn Nederlandse nationaliteit de hoogste belastingautoriteit werd. Dat, al bijna 2 jaren in alle stilte. Chauvinistisch ben ik niet in hart en nieren, maar mijn belastingzaken en van het land wil ik wel in alle vertrouwelijkheid en geheimhouding schenken aan een “echte” Surinamer. Ook hier is er bewust vals gespeeld. Chan benoemt dus geen normale directeur, maar laat zijn (oud) minister een consultant/manager aantrekken bekleed met alle bevoegdheden van een directeur. Hoe groot de schade is, zal alleen de nieuwbakken minister Raghoebarsing weten. Want deze gelooft in een complot-theorie waarbij “krachten” de “waardevolle en harde werker” Ismael willen wegwerken.

Ik hoop niet dat de minister de verguisde Saya tot die krachten rekent. Eigenlijk moeten we Saya dankbaar zijn. Dat nota bene hij als blood brother van Chan, de manager van Chan in problemen heeft gebracht, is een ironische speling van het lot. Over lot gesproken. Het schijnt maar moeilijk te lukken met de “buitenlandse” coryfeeën van Chan. De Haan, Prenobe, en nu Ismaël. Allemaal in rap tempo aan de galg gebracht, maar niet opgehangen. En van allemaal geloof ik ook best wel dat ze waardevolle krachten zijn en harde werkers. Net zoals onze ouders dat ons geleerd hebben voor een zinvol bestaan. Alleen moet hard werken resulteren in goede kwaliteit. Daarop hebben de belastingbetalers recht.

Zal ook deze storm liggen? In een licht ontvlambare situatie veroorzaakt door de verhoogde brandstofprijzen en wat nog komen zal, moet je niet met vuur spelen. Als het lichtpunt van Chan door grote delen van de samenleving nu als een dieptepunt wordt ervaren, moet je uiterst waakzaam zijn. Teleurstelling, onzekerheid en verarming vormen beslist geen gezonde blend. Politiek is niet alleen “de kunst van het mogelijke”, maar ook “de verwachting van het onmogelijke”, wil ik er maar aan toevoegen.