Met de recente aanslag op het gerechtsgebouw aan de Mgr. Wulfinghstraat die gelukkig geen slachtoffers heeft geëist, wordt het veiligheidsbeleid van de regering voor de zoveelste keer getart. De inwendige veiligheid van ons land die nog in december vorig jaar door de vicepresident gewoon op straat partij-politiek werd gekleurd, heeft in dit nieuwe jaar hiermee een andere wending genomen.

De Hervormings en Vernieuwingsbeweging (HVB) maakt zich zoals velen in onze samenleving daarom ernstig zorgen over het gebrek aan een integraal en geïntegreerd veiligheidsbeleid voor ons land. De verwachte stijgende en verruwde criminaliteit mede als gevolg van de sociaal-economische crisis het afgelopen jaar, is niet uitgebleven. Openlijke straatberovingen, inbraken, ontvoeringen met dodelijke afloop en drugsafrekening vormen nu helaas het dagelijkse beeld van Suriname.

Wat wel reeds enkele jaren uitblijft zijn de maatregelen van de overheid om het land en zijn burgers adequaat te beschermen tegen gekende en (potentiële) nieuwe vormen van criminaliteit, die ons land teisteren. Beleid waarvoor in de eerste plaats de minister van Justitie en Politie verantwoordelijk is en waarvoor naar het oordeel van de partij, minister Amoksi niet berekend is. Gebrek aan politieke ervaring, gezag, daadkracht en communicatie met de samenleving, spelen hem parten. Het is reeds lang bekend dat hij tot een van de zwakke schakels behoort van het kabinet. Het gemis van directe en regelmatige communicatie met de korpschef, maakt de situatie er niet beter op.

De HVB blijft van oordeel dat in deze tijd van crisis, de regering hoge prioriteit dient te geven aan gezondheidszorg, veiligheid en onderwijs om ervoor te zorgen dat de reeds opgelopen maatschappelijke schade, niet onherstelbaar wordt. De praktijk, de begroting en het zig-zag beleid op nota bene deze drie cruciale ministeries, geven echter geen enkele reden tot hoop.