Over de Internationale Dag van de Man waarvan de viering jaarlijks op 19 november plaatsvindt, wordt er niet veel gezegd of geschreven. Daarom vinden de mannen en vrouwen van de Hervormings- en Vernieuwingsbeweging (HVB) dat deze dag ook waardig gememoreerd moet worden, vooral nu vanwege het belang van gendergelijkheid, ook op het gebied van milieu en klimaatsverandering, dat nu een hot issue is als wij in het weekend reikhalzend naar een solide slotverklaring van COP27 uitkijken.

Volgens de toenmalige HVB minister Mike Noersalim zijn dit soort zaken te vinden in het gendervisie beleidsdocument van de vorige regering en het genderactieplan 2019-2020 die het ministerie van Binnenlandse Zaken toen gelanceerd had op 5 juli 2019. Hij gaf voorts aan dat de effectieve participatie van niet alleen mannen, maar ook vrouwen in dit prioriteitsgebied van essentieel belang is. Ook een reden temeer om vandaag de mannen in het zonnetje te moeten zetten.

De Surinaamse man heeft het tegenwoordig bijzonder moeilijk. Is die tegenwoordig president of minister dan zal hij er zorg voor moeten dragen dat het volk een veel beter bestaan heeft dan nu het geval is. Is die heden ten dage volksvertegenwoordiger dan zal hij de regering kritischer moeten volgen en dwingen met o.m. wetgeving en andere effectievere methodes, datgene te doen om de samenleving te verlossen uit de armoede waarin velen nu verkeren. Werkt deze man in deze tijd in de gezondheidszorg dan zal hij trachten alle zeilen bij te zetten om met minder, de zieke mens toch te kunnen helpen.

Is hij in het huidige tijdsgewricht een onderwijsgevende dan zal hij met veel creativiteit, met een nieuw onderwijssysteem pupillen zelfs zonder boeken moeten begeleiden naar het volgend niveau in het onderwijs. Maar het belangrijkste anno 2022 is dat hij als hoofd en verzorger van het gezin met besparingen op minder belangrijkere zaken enerzijds en anderzijds met meer werk, dientengevolge ook meer inkomsten, hen helpt het hoofd boven water te kunnen houden, tenminste als het een vader is die zich bevindt aan de onderkant van de samenleving. Met het voorgaande en nog veel meer zal de Surinaamse man tegenwoordig moeten worstelen om betekenisvol voor zijn omgeving te kunnen zijn.

Met alles wat de man nu op aarde wil verzetten, zal het verloop moeizaam zijn. Dit vanwege de oorlog in Oekraïne, klimaatsverandering met als gevolg verschillende natuurrampen, bepaalde regeringsleiders die moedwillig veel minder tot uitvoering willen brengen in algemeen belang, delen van de handel, producenten en multinationals die zich voornamelijk focussen op winstbejag en de Coronapandemie, dit die heeft geleid tot veel minder economische groei in vele landen. Zelfs bij de rijkere economieën is er ook terugval te bespeuren.