Waarom moet ik mijn oma missen?

Deze ouderen zijn vóór de onafhankelijkheid, als Nederlands staatsburger geboren. Zij hebben heel hard gewerkt om het land op te bouwen tijdens het koloniale bewind. De meesten van hen hebben niet zoveel tijd meer, om met hun kinderen door te brengen.

Vanaf 2014 tot op heden is er heel veel gesproken, gediscussieerd en heen en weer gecorrespondeerd met de leden van de Tweede Kamer over de situatie van deze ouderen. Helaas zonder enig resultaat. Je hoort ook vaak in politiek Den Haag mooie woorden als “de band tussen Nederland en Suriname is heel bijzonder, maar ook pijnlijk”. Maar het blijft bij deze woorden.

In september jl heeft premier Mark Rutte een bezoek gebracht aan Suriname. Gezinshereniging was ook een van de agendapunten, maar vooruitgang is er niet geboekt. Het geduld raakt op en de tijd dringt bij de ouderen. Daarom ben ik een petitie aan de Tweede Kamer begonnen, om massaal samen met jullie steun de gezinshereniging weer mogelijk te maken, zodat mijn oma, en alle andere overige oma’s en opa’s de mogelijkheid krijgen om op waardige wijze de laatste fase van hun leven door te brengen bij hun kinderen in Nederland, want er is hun veel onrecht aangedaan.