"Chan, laat dit volk niet falen! Wij als Vereniging van Economisten in Suriname vragen, nee eisen, dat de economische lat nu hoger wordt gelegd". Dit zei de voorzitter van de VES, Steven Debipersad, bij de herdenking van het 50-jarig bestaan van de organisatie. Hij deed deze oproep als variatie op de oproep van ex-president Ronald Venetiaan om staatshoofd Chan Santokhi niet in de steek te laten. Santokhi op zijn beurt zei dat hij de VES op zeer korte termijn zal uitnodigen om te praten over het leveren van een bijdrage. Hij merkte op dat de commentaren van de organisatie door hem niet in de wind worden geslagen.

Debipersad merkte op dat er grote uitdagingen op meerdere gebieden zijn. Een hiervan is het herstelprogramma, wat maar zo moeizaam schijnt te gaan. Ondertussen slaat de armoede om zich heen en uitzichtloosheid vooral onder het jonger deel van de bevolking groeit verder. Hij voorspelt met de op hol geslagen koers op dat de inflatie dit jaar weer rond de 60% zal uitkomen. De zware last van de staatsschuld is met de dag voor elke burger meer voelbaar. De economische lat kan en moet hoger. Het is essentieel om te leren van de fouten uit het verleden en deze nooit meer te herhalen.

“Vaak genoeg zijn we het oneens met elkaar over het te voeren beleid, echter kijk ik naar de toekomst om een vruchtbare relatie met de VES te onderhouden”, zei de president in zijn toespraak. Aan de VES werd gevraagd intensief te participeren en een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van ons land. “Kritiek leveren goed is, maar het is beter als de handen in één worden geslagen om ons land samen te redden".

De VES-voorzitter benadrukte dat er een aantal uitkomsten is voor Suriname tot 2035. Hij beperkte zich tot vier mogelijke uitkomsten. "Hierin spelen externe factoren die wij niet in de hand hebben, ik noem ze hier gemakshalve natuur, en factoren die we wel in de hand hebben, ik noem ze gemakshalve goed bestuur, een essentiële rol. Als eerste en daar wordt door de samenleving reikhalzend en door de politiek zelfs watertandend naar uitgekeken, is de uitkomst dat de natuur en het geluk ons helpt en dat aardolie op overvloedige schaal uit de zeebodem wordt gepompt. Met goed bestuur, gaan wij in dat geval als samenleving hele mooie tijden tegemoet", is de boodschap van Debipersad. 

Maar, in geval de natuur meewerkt maar de beleidsmakers niet, waardoor goed bestuur uitblijft ziet het er minder mooi uit voor het land. De Natuur met de grondstoffen daarin wordt dan een vloek voor  het land. Dit wordt de 'grondstoffenvloek' genoemd, omdat het de samenleving kan splitsen in een grote groep van 'have nots' en een kleine groep van 'haves', dat is een zeer smalle club van door aardolie en door de politiek gezegenden. Deze situatie waarbij het merendeel van de bevolking tweederangs burgers wordt, is onacceptabel.

"Stel nu dat de natuur niet meewerkt en er geen olie uit de grond of zee komt? Dit is een realistische uitkomst waar wij als land serieus naar moeten kijken hoe onprettig dat ook klinkt". Ook dan zal het met goed bestuur zeker geen einde uitzending betekenen. Vooraanstaande kleine landen in de wereld, met Singapore als boegbeeld, hebben ook zonder toegang tot grondstoffen een zeer solide, innovatieve en gelukkige samenleving opgebouwd.

En als laatste uitkomst, het echte slechte verhaal. Geen aardolie en geen goed bestuur zal deze broze samenleving verscheuren. Dit is een Haïtiaanse situatie waarin ons land als in een draaikolk terecht kan komen met ongebreidelde corruptie, sweef teki mentaliteit en achteruitgang op elk vlak. Dit is niet wat van het land gemaakt mag worden. Daarom is goed bestuur een absolute voorwaarde voor een beter Suriname, stelde Debipersad.