Aangeboden: Rijstproductie moet opgevoerd worden (slot)

De regering zit al meer dan een jaar in het machtscentrum. Kort na het aantreden van deze regering werd Badrisein Sital door de president aangesteld om de rijstbouw gezond te maken. Iets kan pas gezond gemaakt worden als het ziek is. Ik heb toen de kranten goed doorgenomen en ik was bijzonder blij dat een plan klaargemaakt zou worden om de rijstbouw integraal aan te pakken.

In Suriname zijn wij kampioen om plannen te maken. De plannen moeten daadwerkelijk worden uitgevoerd. Een rapport schrijven is geen kunst. Meestal worden rapporten gekopieerd, maar de middelen om deze nobele plannen uit te voeren moeten ook beschikbaar zijn. De vorige minister van Landbouw, Veeteelt en Visserij, Drs.Stanley Raghoebarsingh, heeft alles gedaan, met de mogelijkheden en de middelen die hij als minister ter beschikking had, om de rijstsector tot grotere hoogte te brengen. Wij zijn bijzonder blij als land dat wij geen korrel rijst hoeven te importen om de 500.000 Surinamers te voeden.

Klein land, kleine speler
Als klein land zijn wij op mondiaal niveau ook een heel kleine speler als exportland van rijst en rijstproducten. Wij hebben de afgelopen jaren geen noemenswaardige achteruitgang geboekt. De niet ingewijden praten vaker in de ruimte en gooien alles door elkaar. Vooral mensen die in Paramaribo achter een bureau zitten, en nooit een rijstareaal gezien hebben, hebben het hoogste woord. Mijn vriend/collega/districtsgenoot, de sociaal-geograaf Drs. Ortwien Kemble zou zeggen: “Ramadhin, zij hebben geen kaas gegeten van de rijstbouw”.

Wij zijn klein en wij moeten ook niet groot doen. Badresein Sital is heel eerlijk geweest bij het begin, door te stellen dat de rijstboeren de nodige incentives moeten krijgen. Hij stelde nog harder dat de boeren in Amerika een startvoordeel van US$ 320 per ha aan subsidie genieten en in Europa is het zelfs 360 Euro (US$ 460). Wij gaan verder niet praten over kortingen op brandstof en belastingvrij importeren van landbouwproductiemiddelen.

Geschiedenis
De speciale afgezant moet ook begrijpen dat de afgelopen regeringen, vooral na 1973, de rijstsector systematisch benadeeld hebben. Wij kennen nog de periode van de CIS-rijst en de filosofie die hier achter gelegen heeft. Wij kennen nog de rol van de toenmalige minister van Economische Zaken (1973-1977). Wij weten ook waarom de rijstboeren in Wanica (voorheen district Suriname), Para, Commewijne en Saramacca, opgehouden hebben om rijst te produceren. Het was goedkoper om CIS-rijst (Sf 0,18) te kopen, dan zelf te planten. Dit stukje geschiedenis wil ik voorlopig met rust laten. Wij kennen nog de periode van Surexco en welke mensen zich verrijkt hebben met ‘1.80 koers’. De urbane (stedelijke) bevolking in de meeste Derde Wereldlanden willen altijd goedkoop voedsel hebben. Zodra de prijs van rijst met enkele dubbeltjes stijgt, dan schreeuwen de mensen in de urbane gebieden moord en brand.

Er zit veel potentie in de rijstbouwbouw en wij moeten deze sector zeker uitbreiden en tot grotere hoogte brengen. Het plan van uitbreiding van het rijstareaal naar 200.000 ha, welke door meneer Bouterse gepropageerd is als MC-leider, moet serieus bekeken worden. Wij moeten ook groot leren denken. De wereldbevolking groeit. Wij hebben meer dan 7 miljard mensen op deze aardbol. Deze mensen moeten gevoed worden. Wij hebben vruchtbare molesonkleien en voldoende zoetwater om aan de natte rijstbouw te doen. Wij zijn en wij zullen ook de komende jaren nog een kleine speler in de rijstbouw blijven.

Ter illustratie geef ik een overzicht van enkele landen die rijst verbouwen voor hun eigen bevolking en ook de wereldmarkt van rijst voorzien.
Rijstproductie in 2006 van enkele landen:

Giganten op de markt
China 180.400.000 ton, India 136.500.000, Indonesië 54.400.000, Vietnam 35.627.000 ton. Verder zijn ook de Filipijnen, Bangladesh, Thailand en Japan grote spelers op de markt.
Als wij kijken naar de productie van deze landen, dan kunnen wij Suriname als rijstexporterend land verwaarlozen. Maar wij leveren op bescheiden schaal een bijdrage aan de Surinaamse economie.

Het initiatief van de president om een speciale afgezant te belasten om de rijstsector aan te pakken, is geen slecht idee. Wij moeten uiteraard de ontwikkelingen op de voet blijven volgen. Als er donorhulp komt, moeten wij waken dat de ‘slimmeriken’ met mooie rapporten, met het geld, welke in de rijstsector gestopt moet worden, ervan doorgaan. Op deze wijze zijn in het verleden miljoenen Amerikaanse dollars in de zakken van de consultants verdwenen.

De regering moet meer aandacht besteden aan de agrarische sector. Alles wat de klok nu slaat is de goudsector. Ik ben bijzonder blij dat nationale en internationale deskundigen nu ingeschakeld worden om een goede gouddeal voor ons te sluiten, maar de agrarische sector moet niet verwaarloosd worden.

Hardeo Ramadhin

Voor reacties: jantapartij@yahoo.com