Gemis aan leiderschap

Het gedrag van vicepresident Ronnie Brunswijk, niet beleid, is weer terug in de krantenkoppen. En dit in een tijd waarin van de regering tastbare oplossingen worden verwacht voor de vele problemen in het land.

De leden van de Surinaamse Vereniging van Journalisten (SVJ) kunnen er beslist niet om lachen. De vicepresident deed de vorige week de uitspraak dat de SVJ heeft gebedeld om met hem te praten. Dat is voor de SVJ en haar leden niet alleen een terugval en desavouering van het ambt, maar weer eens een aanslag op de democratische beginselen van Suriname. Een paar dagen eerder uitte Brunswijk bedreigingen richting de advocaat Serena Muntslag-Essed en het Constitutioneel Hof. Tijdens een bijeenkomst van de ABOP had Brunswijk de advocaat en het grondwettelijk orgaan, in niet mis te verstane woorden, gewaarschuwd dat ze moeten afblijven van de kiesregeling.

De voorzitter van De Nationale Assemblee, Marinus Bee, keurt de uitspraken en de bedreigingen van Brunswijk niet af. Samen met een groot deel van de politieke partijen in de Assemblee, hult Bee zich in stilte. Velen valt het ook op dat president Chan Santokhi de uitspraken van Brunswijk ogenschijnlijk negeert. Of doet Santokhi dat om de ‘zoete vrede’ of om de broze en moeilijke coalitie niet (verder) in gevaar te brengen?

De uitingen van Brunswijk leiden, niet doelbewust, de aandacht af van de vele problemen van het land. Het zijn wel uitingen die iedereen - inclusief de president en de vicepresident - afleiden van het complexe werk van de belangrijkste uitvoerende rollen in Suriname.

De afschuw die velen ondervinden door het gemis aan leiderschap, doet ons vragen stellen over de cultuur en het huidige niveau van politiek leiderschap en welk niveau nodig is voor de toekomst. In een beschaafde samenleving kunnen de uitspraken of bedreigingen van Brunswijk nooit worden getolereerd. Het niet tot de orde roepen van de vicepresident roept daarom vragen op over het leiderschap van Santokhi. Veel kiezers hebben op hem gestemd om banen te scheppen en om de economische doodspiraal waarin het land gevangen is, te stoppen. Van Santokhi werd verwacht dat hij de sterke waardevermindering van de SRD (inflatie) zou terugbrengen en de economische crisis zou herstellen. Ze stemden niet voor waanzinnige vetes met de pers of voor aanvallen op de vrije pers en de democratie.

Suriname is op dit moment in een ernstige economische crisis die gekenmerkt wordt door dagelijkse prijsstijgingen, dalende koopkracht, dalende werkgelegenheid en een hoge staatsschuld. Het uitblijven van een vooruitzicht op verbetering van de economische situatie valt bij grote delen van de bevolking slecht en kan de bodem onder de voeten van politieke leiders laten wegzakken.

Bij het oplossen van de vele problemen in het land is de kwaliteit van het leiderschap van Santokhi allesbepalend. Als president dient hij richting te geven, de saamhorigheid te bewaken, een sterke voorbeeldfunctie te hebben, resultaatgericht en besluitvaardig te zijn en duidelijke kaders te stellen. Alles in zijn gedrag moet vertrouwen wekken en dient tot het beschermen van de rechtsstaat en de democratie.

We moeten ons bewust zijn van de gevolgen die de uitspraken en de bedreigingen van vicepresident Brunswijk hebben op een deel van de publieke perceptie over de vrije pers. Als de president van Suriname de recente uitspraken of uitingen van de vicepresident niet afkeurt, dan zou onze reactie alarmerend moeten zijn. Wanneer leden van de vrije pers niet vrijelijk mogen rapporteren, staat het recht van elke burger om een mening te uiten op het spel.

Vincent Roep