De crypto-gewelddadige leuze van 'oorlog tegen armoede', compleet met 'veldslagen' in het verschiet, is geïmporteerd. In verschillende buitenlanden markeerde het de valse sociale belofte van dictatoriale krachten. Die kaapten daarmee de terechte sociale onvrede tegen gemankeerde democratieën die in plaats van een menswaardig bestaan voor iedereen, vriendjeskapitalisme leverden. Die 'oorlog tegen armoede' liep zonder uitzondering uit op oorlog tegen elkaar. De metafoor bleek geen metafoor, maar een program voor gewapend geweld.
Oorlog is volgens elk woordenboek gewelddadige strijd tussen groepen mensen. Surinamers kennen de lange nacht van staatsgreperij, burgeroorlog en misdrijven tegen de menselijkheid als folteringen en moorden. Zij hebben de afgrijselijke beelden van de agressieoorlog tegen Oekraïne niet nodig, om te beseffen dat het misdrijf tegen de vrede, niet alleen de meest schrijnende armoede brengt door destructie van economie en infrastructuur. Het kost ook verlies aan mensenlevens, maakt vluchtelingen en ontwricht families en gemeenschappen. De leuze armoede met oorlog te bestrijden is absurd!
Het voordeel van de democratische weg voor sociale verandering, is naast het waarborgen van maatschappelijke vrede, de eis om niet overhaast, maar geduldig te werken aan een positief program en draagvlak, opdat de bevolking niet alleen weet waartegen een partij is, maar vooral ook waarvoor. De Surinamers geven hun toekomst niet meer uit handen! Zij geloven niet in sociale emancipatie buiten de democratie! Zij willen niet voor hun brood betalen met hun vrijheid!
Henry Does
Sociaal geneeskundige en essayist