Al zijn rechters betere mensen...
19 May, 10:36
foto
Raymond Sapoen


Wie controleert onze rechters in dit land? De vraag die gewezen DNA-voorzitter Jenny Geerlings-Simons haar gehoor opwierp op een partijvergadering eerder dit jaar. Ze maakte zich bezorgd over onbegrijpelijke vonnissen en de corrumperende macht. Haar antwoord had ze ook al in haar zak: een (onafhankelijke) Hof van Cassatie. Dat onze magistraten onder leiding van hofpresident Rasoelbaks het niet hierbij zouden laten was te verwachten. Niks aan de hand met controle! Het Hof van Justitie is de hoogste controleur en daarnaast bestaan er voldoende andere controle-instrumenten zoals hoger beroep, wraking, herziening en derdenverzet.

Nou ga ik ervan uit dat tante Jenny als gewezen baas van de wetgevende macht zich wel bewust is van dit indrukwekkend controle arsenaal. En zolang er rechters zijn op aarde, zo lang zullen er ook onbegrijpelijke vonnissen bestaan. Ik heb niet de indruk dat er een zorgwekkend patroon bestaat van maatschappelijk verontwaardiging over rechterlijke vonnissen. Gelukkig niet! Maar wederom is de vraag “wie bewaakt de bewakers” aan de orde na het Interpol fiasco van gewezen minister Hoefdraad. De Surinaamse justitie die om een red notice verzocht kreeg zelf een rode kaart.

Het ligt niet aan mij om het veroordelend vonnis tegen Hoefdraad te kwalificeren als een die uitblinkt in verkeerde wetstoepassing of banale partijdigheid. De wet is immers voor eenieder gelijk. Ik suggereer ook niet dat de rechterlijke macht te vaak op de stoel van de politiek gaat zitten. Maar je wordt er wel heel onbehaaglijk van als de rechterlijke macht zich als een mak lammetje door de politiek laat verleiden tot een proces waar in primo al door de politiek is beslist. Jammer dat door de case Hoefdraad onze rechtsbewakers nota bene door een internationale organisatie ongemeen onderuit zijn gehaald. Als die nou een rechtsprekend college is of niet, is even niet interessant.

Ik probeer me dus in te leven in de werkelijke zorgen van tante Jenny die ze angstvallig verzwijgt. Ach…waarom, rechters zijn toch ook gewone mensen denk ik zo? Nou, gewoon? Rechters opereren immers geheel zelfstandig. Er bestaat geen 'echte' controle-instantie die de kwaliteit van hun noeste arbeid serieus bewaakt en verder heb ik nooit gehoord over gemaakte fouten die tot sancties leiden. Op de koop toe worden rechters voor het leven benoemd! Ook in onze kleine samenleving genieten rechters nog steeds een aura van onbegrensde wijsheid en integriteit. Daarin wil ik wel geloven, maar ik weet ook dat niemand zonder controle en correctie kan. Ook rechters kunnen als gewone mensen toch vervallen in routinematig handelen, luiheid en onzorgvuldigheid?

Als politici rechtszaken op de korrel nemen gaat dat doorgaans om uitspraken waarin sprake is van een rechtspolitieke keuze. Soms is het goed voor de werking van de rechtsstaat dat de traditionele machten met elkaar schuren; zelfs Montesquieu zou dat half niet zo erg vinden. Net zo een kundige en onpartijdige rechterlijke macht in onze jonge fragiele rechtsstaat ongelooflijk belangrijk is, net zo belangrijk is het vertrouwen vanuit de maatschappij in dezelfde rechterlijke macht.

Het gaat in deze om een legitieme zoektocht naar vormen van verantwoording over het rechterlijk functioneren zonder de rechterlijke onafhankelijkheid geweld aan te doen. Het door tante Jenny voorgestelde Hof van Cassatie is misschien een paar grondwetten te vroeg, maar ik weet zeker dat Rasoelbaks niet bevreesd is voor een constructief dialoog met politici, advocaten, wetgevers en gewone mensen. Hem zie ik vaker onder gewone mensen gember bier drinken.

Raymond S.Sapoen
Advertenties

Tuesday 05 July
Monday 04 July
Sunday 03 July