Kuldipsingh: Vakbonden moeten loon garanderen bij staking

Minister Rishma Kuldipsingh van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken (AWJ) stelt dat het tijd is dat de samenleving meer weet over de rechten en plichten van vakbonden en werknemers. Werkgevers mogen bijvoorbeeld volgens de wet wel ‘no work no pay’ toepassen als er geen arbeid is verricht. Vakbonden moeten garant staan voor het loon van de werknemers die actievoeren tijdens werkuren. Staken moet een uiterste middel zijn en een algemene ledenvergadering (alv) houden tijdens werktijd mag alleen met toestemming van de werkgever.

Kuldipsingh heeft op een persconferentie aangekondigd dat het ministerie de samenleving meer informatie zal geven over de rechten en plichten van werknemers en vakbonden. Ze haalt aan dat AWJ bijna het ‘no work no pay’ principe had toegepast. “We zijn beschuldigd van chantage,” merkt ze op. “Maar dat is niet het geval. Het staat in het Burgerlijk Wetboek Artikel 1614, dat de werkgever ‘no work no pay’ mag toepassen als de werknemer geen arbeid heeft verricht voor die periode. Ik denk dat het overal toegepast wordt in de wereld.”

“De mensen die lid zijn van de vakbonden betalen contributie,” merkt Kuldipsingh op. “ In feite is het zo dat wanneer je in actie of staking gaat, de vakorganisatie garant moet staan voor uw loon voor de periode dat u in actie gaat.”

Glenn Piroe, onderdirecteur Juridische- en Internationale Zaken op AWJ, merkt op dat "er ook grenzen zijn aan vakbondsrechten. Soms zie je die spontane vergaderingen, spontane alv’s. De wetgeving, de internationale regels van de ILO en de wet Vrijheid Vakvereniging, geven aan dat tijdens werktijd je alleen alv’s kan beleggen als er toestemming is van de werkgever. Dat van ‘no work no pay’ staat ook in de wet. Daarom moet staken een uiterste middel zijn.”