Politieke Borrelpraat (PBR) deel 59

“Zo, heren, de criminelen hebben weer eens toegeslagen; op klaarlichte dag, midden op een rotonde, tussen nietsvermoedende weggebruikers, sproeien ze met dodelijk lood.”
“Een wonder dat niemand is geraakt.”
“Daaruit leer ik dat hier professionals aan het werk waren.”
“Eh, serieus, op straat ben je nu echt vogelvrij; van alle kanten wordt je leven bedreigd.”
“Als voetganger rijden ze je pardoes omver als je op het zebrapad oversteekt.”
“Oh, daarom steken voetgangers dwars door alle auto’s heen de straat over.”
“Bromfietsers worden om de haverklap doodgereden, of door idioten die proberen om met hun auto vliegtuigje te spelen of ze vliegen over onverlichte verkeersdrempels.”
“Of je wijkt als bromfietser uit voor een verzakking of kuil in de weg en bam, daar word je van achteren geschept door een jeugdige rijbewijsbezitter die veertig rijdt.”
“Of je breekt als seniore burger je broze botten als je struikelt over die schots en scheef liggende trottoirtegels in de binnenstad.”
“Heren, heren, niet zo negatief! Jullie leven toch nog, ondanks al die dingen?”
“Dat komt eerder omdat we vaak hierbinnen zitten te zuipen.”
“Ik heb jullie al lang voorgesteld: la we die ene ambtenares op Grondzaken, je weet toch, die ene waar assembleelid Theo Vismedat over geklaagd heeft, dat ze toekoes neemt en grond maar raak uitgeeft, laten we haar benaderen met wat lekkers, dan vragen we dat middenpleintje op die gun-tonde daar bij AZ aan, dan bouwen we daar een leuke bar, dan gaan we daar zuipen. Boi, action leki action.”
“Ai, dan kunnen we de verkeerspolitie ook vertellen, hoe mensen als ezels en idioten op die rotonde rijden.”
“Waarom zetten ze daar geen camera’s?”
“Problemen met de stroomaansluiting, zoals bij drie van de vier flitspalen.”
”Die cambio-houder zegt dat hij het vertrouwen in de politie is kwijtgeraakt; hij looft 25.000 srd uit voor de gouden tip.”
“De politie zegt dat ondernemers hun personeel om de drie maanden moeten screenen, dan gaan ze leuke dingen ontdekken.”
“Idem als ze dat bij de politie doen.”
“En dat ze hun geld veilig moeten vervoeren, met geldtransportwagens.”
“Maar dat kost ook geld. Als je als geldwisselaar tienduizend U$ moet vervoeren naar een klant, dan verdien je daar tienduizend maal drie cent op, dat is 300 U$. Als dat transport je 100 U$ kost, ben je eenderde van je winst kwijt.”
“Nu ben je alles kwijt.”
“En ook geldtransportwagens worden beroofd.”
“Maar dan is je geld tot een bepaalde waarde verzekerd.”
“Maar als je je ID-kaart kwijtraakt, ben je in dit land de klos.”
“Vooral als je geen aangifte daarvan hebt gedaan.”
“Ai, opeens stormen ze je moeders huis, je werk, je kamer, je toilet binnen om je als hoofdverdachte in een cokkazaak te arresteren. Direct ben je de grootste crimineel, omdat iemand op jouw naam een pakket met dat lustpoeder wilde exporteren.”
“Kan men niet met dezelfde voortvarendheid professionele geldtransportrovers en grond-dievegges arresteren?”
“En we hebben hier omgekeerde rechtspraak: jij moet bewijzen dat je onschuldig bent.”
“Er is niet eens een camera op de plaats waar je je pakket aanbiedt. Dat is toch het eerste wat je als postbedrijf doet als er vaker snuif-snuif in de aangeboden pakketten wordt gevonden.”
“Dan ga je horen: is te duur en allerlei andere bezwaren.”
“Soms denk je dat men met dit soort opschuif bepaalde zaakjes in dit land in stand wil houden, net als met die opkoop van koper. Waarom kan dat niet verboden worden? Dan is het toch gedaan met die koperdiefstallen?”
”En spelen met mensenlevens. Op de luchthaven is er een nieuw landingssysteem waar niemand mee kan werken en de oude is al ontmanteld.”
“Zeker voor ergens anders.”
“Da hoe laten de luchtverkeersleiders vliegtuigen dan landen?”
“Op gevoel, op het oog, op het oor, op de tast.”
“Tjeezis, wat een toestand, ongelooflijk, ongerijmd.”
“En als weer eens eerlijke, hardwerkende burgers en hun familie gecriminaliseerd en gecokkaliseerd worden, misschien zelfs hun baan verliezen, en dan is er niet eens een duidelijk een openbaar ‘sorry, we waren verkeerd’. Daar is men zo te zien te beroerd voor.”
“Maar als er in die kringen in de cokkakast van de justitie wordt ingebroken, en zowat 100 kilo snuif-snuif verdwijnt, duurt het jaren voordat er met moeite een paar magere veroordelinkjes uit de bus komen.”
“Meneer, als je me waar dan ook aanhoudt op verdenking van wat dan ook, je brengt m’n hele leven in de war, je bezorgt m’n familie, m’n vrienden, m’n collega’s aan het werk de schrik van hun leven, en ik blijk onschuldig, dan ga jij mij een schadeloosstelling van minstens 100.000 srd betalen, ja, uit je eigen zak, niet uit het geld van de belastingbetaler.”
“Jij bent niet goed wijs, dan nu ga je die mannen ontmoedigen om op te treden.”
“Dan zullen ze het leren om netjes op te treden en niet als een stelletje &^%^&*, alleen maar om een pakketje cokka.”
“Plat, plat, ga op jebuik, ga op je buik, jo #$%$#, nanga %^&^%, met *&^%$ in je *%$#@#, stuk ^&%*$.”
“M’n nichtje werkt op dat transportministerie, nu heeft ze een nieuwe chef, baja, geskoold tot en met. Als ze met problemen bij hem komt, is het enige wat hij zegt:’kaaopjepost, dame, kaaopjepost!”
“Sang psa nanga joe, ie droengoe, nò?”
“No boi, ik zei, dat hij zei:’Kaaopjepost.”
“En dat is...?”
“Ga op je post, dame. Ga op je post!”
“Maar hoe vinden jullie het, die arme moeder kan haar zoontje op geen enkele school ingeschreven krijgen omdat die jongen rasta-vlechten heeft.”
“Mi gado, begint dat gedoe weer!!”
“Als een minister het mag, mag een leerling het ook.”
“Je bent niet goed wijs, kaaop’tdak! Wat een minister mag, mag jij nog niet.”
“Maar hoe moet dat dan met dat rasta-jongetje?”
“Waarom stichten ze geen eigen Rasta school, met rasta leerkrachten, rasta-schoonmaaksters, rasta-tuinlieden, een rasta-wachter en zo, da’a tori keba, tok?”
“Of: je vlechten knippen. Vrijheid van godsdienst wil niet zeggen ‘onder het mom van geloof je wil aan de meerderheid opdringen.”
“Inderdaad, de meerderheid bepaalt de regels, natuurlijk in samenspraak met minderheden.”
“Regels zijn regels, net als ‘Laat is laat’. Stel je voor dat mijn geloof zegt dat ik met blote bil moet lopen en ik verplicht m’n kind ook zo te lopen, weet je wat ik bij dat arme kind veroorzaak? Die heeft er toch niet om gevraagd zo een geloof te hebben? Die wil gewoon lekker ravotten met z’n vriendjes.”
“Mijn vroegere buurvrouw zat in een kerkgenootschap waar ze geen verjaardagen mochten vieren, en ook niet van hun kinderen.”
“Jakkes, het zal je mama’s kerk maar wezen.”
“Weet je hoe zielig dat kind over de schutting stond te kijken als wij een verjaardagsfeestje vierden? Ik zal je niet vertellen hoe ze dat later als jonge vrouw op haar moeder afgereageerd heeft.”
“Maar als die jongen zelf eens is met die vlechtjes en z’n moeder weigert die te knippen, dat recht heeft ze toch ook? Wat dan?”
“Dan kan ze net als Gilt-ie-van-Hol naar de rechter stappen.”
“Oh gunst ja, ook dat nog, wat demografisch gaat dat daar in die Dringi, Prisiri weer eens toe.”
”Democratisch, niet demografisch. Je hebt weer teveel bebbelwater op.”
“Nee, ik bedoelde demagogisch.”
“Niemand is demagogisch bezig als die de statuten van de partij volgt.”
“Maar hij is teruggefloten, omdat tante Jenny en die brave voorganger, die Mevrouw-die-klaar-is, niet in het hoofdbestuur gekozen zijn.”
“Die mevrouw die klaar is? Over wie heb je het? Over tante Rutte-goeie-grutte?”
“Nee mang, denk alcoholisch, dan zal je hem begrijpen. Mevrouw is Misi, en als bijvoorbeeld die tuinjongen klaar is met z’n werk, zegt hij tegen de vrouw des huizes: Misi, mi kaa-bah.”
“Maar ‘Vrouw-die-klaar-is’ vond dat tante Rutte-goeie-grutte aan stemmingmakerij deed toen ze in de assemblee waarschuwde dat de criminelen weer op pad, op rooftonde waren, na een periode van betrekkelijke rust. Ze was namelijk zowat getuige van de rotonde-roof.”
“Dus als je op pijnpunten wijst, als je waarschuwt, dan doe je aan stemmingmakerij?”
“Toen ‘Vrouw-die-enzovoorts in de oppositie zat, tapte hij ook flink uit het vaatje van de stemmingmakerij.”
“En was dat geen stemmingmakerij, toen hij op een verkiezingspodium zowaar een driekwart winti kreeg?”
“Zeur niet, jaren terug had eentje uit jouw kiesclubje z’n hemd ook omhooggetrokken om z’n koemba te wijzen.”
“Loekoe fa mi koemba blaka, a taki. Soso foe kies n’a volk, want’a bin weti leki wan zoetwatergarnaal.”
“Ja, okay, beer’t voor mijn partij. Gaan jullie maar rustig zo door met jullie mega-dromen en tegenstanders van sleutelposten mega-wegjagen en in 2015 behalen wij de mega-overwinning.”
“Tenminste is er dan een ziekenhuis te Lelydorp, onze nieuwe hoofdstad in wording.”
“Ach, soso foe kies’na volk.”
“En de buitenlandse sponsers zullen het met hun mensen bouwen, net als het NIS en het ministerie van Buitenlandse zaken.”
“Eh, ma wan sani, ding sneesi in ding blawpakkie, din kil e wroko leki slaaf.”
“Het zijn de moderne slaven, wat wil je. Ze kennen geen zon- of feestdagen, ze werken vanaf licht tot donker, elke dag, klaar.”
“Alleen toen ze bij ons in de buurt asfalteerden, waren opeens alle zwerfhonden verdwenen.”
“Dat van ze, ze eten alles wat in hun mond past en je hoort ze nauwelijks praten als ze werken.”
“Srananmang? Je hoort ze meer praten dan je ze ziet werken.”
“Dus als we die zoveel miljard aan investeringen willen waarmaken, dan zullen er veel buitenlanders dat werk komen doen. Wil je me dat zeggen?”
“Zeker als je 20.000 woningen, een paar grote bruggen, ettelijke fly overs, vierbaanswegen, ziekenhuizen, enzo in vijf, nu intussen vier jaren, wil afmaken.”
“Daarom kon die RonaldRamclub niet met grote werken komen: ze wisten dat ze niet genoeg eigen mensen daarvoor konden opbrengen en waren bang voor zovele goedkope buitenlandse arbeidskrachten.”
“Suriname is altijd een land van goedkope arbeidskrachten geweest, steeds kwamen er nieuwe groepen.”
“En nu komt een nieuwe ronde sopie, want m’n glas is opeens leeg.”
“Hier, neem wat gesmolten ijs van me.”
“Mang zeur niet, kaaopjeplaats.”

Rappa