Journalisten bewakers van democratie en mensenrechten

Met veel belangstelling heb ik de gebeurtenissen rondom de journalist  Jason Pinas gevolgd; het hoeft geen betoog te stellen dat er iets faliekant mis is (en mis gaat) in Suriname. De positie van het vervolgingsapparaat (OM) en de blijkbaar politisering van het Recht(..) brengt ons land op een hellend vlak. Zijn wij op weg een totalitaire staat te worden, analoog aan Wit-Rusland, Rusland en China- Turkije, Saoedi Arabië, Myanmar, waar despoten aan de macht zijn?

Een van de belangrijkste taken van de journalistiek is om de kwaliteit van de democratie te borgen door te controleren of machthebbers zich aan algemeen geaccepteerde regels houden en geen onnodige schade veroorzaken voor de totale samenleving(...). Om effectief te zijn en niet te blijven hangen in een sfeer van verdachtmaking moeten journalisten zo precies mogelijk formuleren wat er mis is, welke regels zijn overtreden en waarom dit ernstig is. En juist dit heeft de journalist Jason Pinas op de bewuste dag gedaan; gewoon zijn werk gedaan om te informeren: niets meer, niets minder.

John S. Knight (editor and publisher) zei ooit tegen journalisten: Get the truth and print it! Stel je op als een Oud-Testamentische profeet: hun boodschappen aan de heersers van toen werden niet altijd gewaardeerd. Sommigen van deze Oud-Testamentische profeten hebben het met de dood  moeten bekomen.
Yes, get the truth  and print it...!

“De waarheid spreken betekent overigens niet dat je mensen niet met bepaalde feiten mag confronteren of dat alles vermeden moet worden omdat je mensen geen pijn wilt doen”. Soms is het nodig om mensen met zichzelf te confronteren, juist omdat er relaties hersteld moeten worden en mensen tot hun recht wilt laten komen.

De journalist zal betrokkenheid dienen te tonen omdat zij verschillende rollen in de samenleving kan innemen. Welke rol het beste past, hangt sterk af van de omstandigheden. In de ene situatie zal de journalist er goed aan doen om zich zo neutraal en onpartijdig op te stellen. In een andere situatie is het juist gewenst  om wel actief partij te kiezen  of voor een bepaald belang op te komen. Jason Pinas kwam op voor het Surinaamse belang! De rol van het Surinaamse OM in deze kwestie is zeer discutabel. Niet alleen in de kwestie Jason Pinas, maar  ook in veel andere zaken .

Ik mis de tijden waar namen als Paul  Shak-Shie (AG), Maurits de Miranda (PG)- Heloise Rozenblad (AG) respect afdwongen.
Hebben mensen nog voldoende vertrouwen  in een justitie apparaat dat aan de leiband loopt van de politiek?  In blinde gerechtigheid, in onfeilbare magistraten, gehuld in zwarte toga’s. Of koesteren de meeste burgers in Suriname eerder wantrouwen, angst en zelfs woede jegens justitie? Ligt het aan de opleiding en haar opleiders?  Hoe zit het met de morele  competentie ontwikkeling van deze mensen? Leven zij soms in een sociaal vacuüm?  

Wantrouwen…. omdat ze geen geloof hechten aan rechtvaardigheid in het recht.
Angst… omdat ze justitie als een starre en autoritaire instantie ervaren.
Woede… omdat ze zich onbegrepen voelen door een instituut dat te ver af staat van hun dagelijks leven.

Persoonlijk heb ik deels grote twijfels aan ons Surinaams rechtssysteem. Suriname staat op een hellend vlak wat mensenrechten betreft, en schaart zich langzaam in de rijen van landen zoals eerder genoemd. Het is tijd om het tij te keren door een Breed Maatschappelijk Debat, waar alle groepen in ons land vertegenwoordigd worden, waardoor er maatregelen getroffen worden . Desnoods een totale reshuffeling van het vervolgingsapparaat.

Aan DNA de keuze…(?)

Colvin Overdiep
Criminoloog
Rotterdam
Email: coverdiep@protonmail.com