Twee jaar Covid, worden we wel wijzer?

Het ontbreken van een evidence-based Covidpolicy, enkel o.b.v. medisch wetenschappelijke evidence, leidt tot een onlogisch, zigzaggend Coronabeleid, met een grilliger verloop dan de golven van de epidemie. Als ter beteugeling van de epidemie slechts maatregelen met een bewezen gunstig effect genomen zouden zijn, dan was de samenleving veel leed, mentale, sociale en economische schade bespaard gebleven.

Als van foute vooronderstellingen over de wijze van overdracht van het Coronavirus wordt uitgegaan, kan uiteraard geen rationele, zinvolle bevolkingseducatie en voorlichting over dit onderwerp worden verzorgd. Vasthouden aan ooit eens uit angst en niet uit wetenschappelijke studies voortgekomen denkbeelden, belemmeren adequate gezondheidsvoorlichting en daardoor gewenste gedragsverandering.

Coronavirus wordt niet rechtstreeks via de handen of indirect via gebruiksvoorwerpen, geld, toetsenborden etc. overgedragen! Hieruit vloeit voort dat er niet minder besmettingen optreden, hoe frequent men ook de handen, deurknoppen, oppervlakken van tafels, etc. desinfecteert.

Evenzo is het fout te veronderstellen dat als een Covid-besmette persoon in een openbare ruimte aanwezig was, het gebouw een bron van besmetting zou vormen. Maar we doen het toch: zetten gebouwen dagenlang op slot en laten het hele gebouw ontsmetten, voordat het weer ‘veilig’ zou zijn. Grotere verspilling is nauwelijks denkbaar!

Mensen met Covid hebben vaker koorts, maar denken dat het aantonen van een normale lichaamstemperatuur bij de bezoekers aan kantoren en handelszaken bijdraagt aan minder besmettingen, is onzin. Stop daar dus mee!

Eerder werd erop gewezen dat het Coronavirus niet via lijken overdraagbaar is ('Stop verspilling, help nabestaanden sterfgevallen Corona'). Echter, foute besluiten van beleidsmakers, zoals een aparte  behandeling voor Covid-lijken, zijn kennelijk in steen gebeiteld!

We moeten ophouden met te suggereren dat iemand pas Corona heeft, als het virus bij hem is aangetoond. Alle mensen met griepverschijnselen en zeker als zij hoesten, zijn potentiële (Corona)besmetters en moeten uit de nabijheid van anderen blijven.

Als er al van schuld sprake is bij de overdracht van het Coronavirus, dan moet die geheel bij de besmetter worden gelegd. Het tegen beter weten in, als hoester, in de nabijheid van anderen komen waardoor besmetting plaatsheeft, zou indien mogelijk, strafbaar moeten zijn.

De vele besmettingen die in huis plaatsvinden, kunnen voorkomen worden als elke huisgenoot zich bewust is van zijn plicht, om bij de eerste hoest, hoe gering ook, dit aan medebewoners te melden, waardoor de principes van isolatie kunnen worden toegepast. Als meteen ook vrienden van de hoester elektronisch geïnformeerd worden en hun verantwoordelijkheid nemen, verdwijnt het risico op virusverspreiding.

Frank Bueno de Mesquita
Stg. t.b.v. Evidence Based Geneeskunde in Suriname (Stg. EBGiS)
ebmasu@gmail.com