“Ik kan de overtuiging hebben dat je het feit hebt begaan, maar de wettige bewijsmiddelen ontbreken. Als je het feit hebt begaan zal je je moeten verantwoorden bij de opperrechter”, zei de president van de Krijgsraad tegen Mark F., die vanaf het begin heeft ontkend het feit te hebben gepleegd.

Het meisje was 14 jaar toen zij de verkrachting kenbaar maakte aan haar oma die gelijk alarm sloeg. De advocaat van de verdachte, Arjan Ramlakhan, voerde in zijn pleidooi aan dat het onmogelijk was dat de moeder van het meisje niets had kunnen merken van de handelingen van de verdachte. De moeder lag in haar kamer, welke geen deur had maar slechts een gordijn, op slechts enkele meters van de woonkamer waar de strafbare handeling zou zijn gepleegd. De grootouders waren op die tijdstippen in de bovenwoning. 

Het kind verklaarde dat zij haar moeder toen had verteld, echter kon de moeder zich daar niets van herinneren. De grootmoeder verklaarde bij de politie dat er altijd iemand thuis was met het kind. Het kind had geen goede band met haar moeder. Een vriend die thuis bij het meisje kwam, werd door de moeder aangesproken haar dochter met rust te laten. Volgens Ramlakhan kon dat een van de redenen zijn geweest van haar verzonnen verhaal. Zij verklaarde bij de politie dat zij het aan een vriendin en nichtje had verteld, echter hebben zij dit ontkend bij de politie. 

De psycholoog waar het kind in behandeling is, is ter terechtzitting gehoord. Zij verklaarde niet te twijfelen aan de verklaring van de tiener, echter op vragen van de advocaat verklaarde zij niet bekend te zijn met rechtspsychologie. In zijn pleidooi voerde Ramlakhan verder aan, dat de verklaring afgelegd door de getuige deskundige, niet meegenomen kon worden daar zij geen forensische psycholoog is. Hij vroeg de krijgsraad om de verdachte vrij te spreken wegens gebrek aan wettig en overtuigend bewijs. Het Openbaar Ministerie eiste een gevangenisstraf van vijf jaar tegen de verdachte.