Open Government en Open Diplomatie: Kan het?

(Aangeboden)

Woodrow Wilson was, voordat hij president werd van de Verenigde Staten van Amerika, rector magnificus van Princeton University in New Jersey. In 1918 somde Wilson 14 punten op van belang voor een rechtvaardige vrede na het einde van de Eerste Wereldoorlog. Als eerste stond: ‘open overeenkomsten van vrede moeten bereikt worden, waarna zeker geen privé/persoonlijke internationale actie van welke soort dan ook moet zijn, omdat diplomatie altijd eerlijk en openlijk voor het publiek moet plaatsvinden.’

Transparante regeringen is een ideaal dat wij allen nastreven. Bij zijn aantreden in januari 2009 gaf Barack Obama aan dat “vanaf vandaag ieder departement moet weten dat deze regering niet aan de kant staat van zij die informatie achterhouden maar aan de kant van zij die het bekend willen maken”. Hij zei ook dat er uitzonderingen zullen zijn ter bescherming van privacy en nationale veiligheid.

Dankzij WikiLeaks weten wij vandaag dat de Britse regering gelogen heeft tegen het Britse volk en het parlement. Dankzij Wikileaks weten wij nu hoe corruptie welig tierde in sommige regeringen zoals die in Afghanistan en Pakistan en ook Rusland.  Zo weten wij ook dat de Saoedische koninklijke familie de VS had gevraagd om militaire acties te ondernemen tegen Iran zodat dit land geen nucleaire wapens zou kunnen ontwikkelen. Dankzij WikiLeaks weten wij ook dat de VS die suggestie afwees.

Kennis wordt in het algemeen beschouwd als iets goeds. In een democratie oordelen de burgers over wat hun regeringen doen, maar als zij onwetend worden gelaten over hoe hun regeringen besluiten nemen, zullen zij niet staat zijn om de weloverwogen oordelen te geven en goede keuzes te maken.

Misschien kunnen wij in de wereld vandaagWoodrow Wilson’s open diplomatie, een nobel ideaal, niet volledig realiseren, maar wij moeten wel streven om zo dicht mogelijk bij dat ideaal te komen.

Openbaar maken van de registers van zij die grondhuur bezitten en wanneer zij dat verkregen hebben, kan de discussie over grondconversie positief beïnvloeden door de gemeenschap in staat te stellen zich te focussen op feiten.
Uiting van vermoedens van corruptie de kop indrukken door te roepen dat de gemeenschap het maar eerst moet komen bewijzen, zullen hierdoor ook veel minder luid klinken. Burgers zullen dan namelijk in staat zijn alle relevante documenten onder ogen te krijgen en tot de juiste conclusies kunnen komen.

Wanneer rekrutering voor publieke functies verbonden is aan een duidelijk profiel en criteria, en de CV’s van de gekozenen openbaar zijn, dan stelt dat de gemeenschap in staat om zelfstandig de keuze voor deze personen te beoordelen. Zeer  opmerkelijk is dan ook  de recentelijke opmerking van iemand uit regeringskringen dat CV’s van personen geheim zijn, vanwege privacy regels. Niets is minder waar wanneer je solliciteert op een functie, betaald of niet, bij het Surinaamse volk. Dan heeft het volk het volste recht te weten met wie zij te maken hebben. Uiteindelijk zijn het de belangen van ons volk die in de waagschaal liggen.

Politieke leiders moeten beseffen dat zij er niet meer op kunnen rekenen dat het publiek onwetend zal zijn over wat zij doen. Dit moet stimuleren tot beter gedrag. Als samenleving moeten wij blijven eisen dat er meer transparantie komt, dat het wettelijk gegarandeerd wordt. Het is aan de basis van goed bestuur. Het is cruciaal voor de versterking van onze capaciteit om steeds weer geinformeerde keuzes te maken voor een beter Suriname. Open Government … het kan en het moet! Want Suriname verdient beter!

Angelic del Castilho, MA. BSc.
Voorzitter DA’91

(Bronnen:” Is open diplomacy possible”/Peter Singer/The Jakarta