Uiteraard heeft Surispora zelf ook verantwoordelijkheid genomen om al de bovengenoemde Diaspora-concepten te contacten en na te gaan waar er hulp nodig was om serieuze stappen te zetten voor wederopbouw. Er zijn contacten gelegd met Surinaamse ministers, ambtenaren en de Surinaamse ambassade in Nederland. Ook met maatschappelijke organisaties in Suriname. Het resultaat van al deze inspanningen laat zich raden: zero, nada, niets. De Surinaamse autoriteiten blijven stil op concrete voorstellen van Surispora om samen te bouwen, de maatschappelijke organisaties geven aan geen kennis van opbouw te hebben en de Surinaamse ambassade zegt ronduit dat er niets te bereiken valt. De Surinaams Nederlandse commissie hult zich in stilte, want de Surinaamse regering bepaalt wat en hoe.

Kortom het Diaspora verhaal is een grote truc en misleiding. Surispora heeft altijd al aangegeven dat de Surinaamse Nederlanders geen cent zullen geven aan een Surinaamse regering die uitblinkt in persoonlijke verrijking, vriendjespolitiek, in- stand houding van een ambtenaren waterhoofd. Het enige wat de Diaspora zal doen, en wat al 50 jaar aan de gang is, is het sturen van voedselpakketten en containers met afgedankte materialen. Goed beschouwd is dat ook waarin Suriname uitblinkt.

Surispora ziet dat Suriname niet in staat is om de zogenaamde ‘miljarden’ te cashen en daarmee het land in productie te brengen of grote kennisbronnen te initiëren. Suriname zal tot in lengte van dagen een verdeeld land blijven waar zelfverrijking de norm zal zijn en mensen massaal ongezond leven. Ook hulpbronnen als landbouw, visvangst en goud zullen niet het niveau van amateurisme ontstijgen. Wateroverlast zal het land blijven teisteren, nieuwe energiebronnen zullen er niet komen. Suriname zal zich blijvend scharen in het rijtje van 3e wereld failed states. De bevolking zal permanent kennisarm blijven. Het land zal wel in trek zijn voor familievakanties van de Surinaamse Nederlanders, die op hun hoede moeten zijn voor alsmaar toenemende criminaliteit.

Een land gezegend met natuurlijke rijkdommen in handen van een stel ‘Neks no fout’ egoïsten op zoek naar geld. Dat Surispora dit soort zaken durft te benoemen zal hen niet in dank worden afgenomen. Surispora gaat met iedereen in gesprek over het tegendeel, op basis van realiteitszin en kansrijke ontwikkelingen die worden aangeboord in Suriname zelf. Gelukkig zijn er ook legio Surinamers die de standpunten van Surispora ten volle onderschrijven. Ma un no man verander a sani, list en bedrog regeert hier.

Tot slot, de Surinaamse autoriteiten zullen zich haasten om de zienswijze van Surispora te pareren met het argument van non-samenwerking binnen de Diaspora zelf. Het simpele antwoord is dat de Surinaamse regering geen enkel initiatief neemt de Diaspora te binden of te committeren voor een gemeenschappelijke aanpak. De Surinaamse regering is op een platte manier op zoek naar geld, die er overigens nauwelijks gaat komen omdat grote donoren zoals het IMF in de gaten hebben dat nyan patu en lesi niet ophoudt. Het Diaspora sprookje is uit! Timmer een bankje onder een boom en droom weg bij de Surinaamse zon en wind met een dyogo in de hand. Moro no de!