Wat wil het volk?
26 Jun 2021, 11:36
foto


Een volk krijgt de leiders die het verdient. Nog afgezien van het feit wie een leider, en wie een manager, is. Wat vanuit het hedendaags postmodernperspectief, geen punt van discussie behoeft. Hier vallen de leiders en managers samen. Dat wil zeggen, dat de managers niet alleen verantwoordelijk zijn voor consistente, maar evenals de leiders voor continue innovatieve besturen, systemen en processen.

De vraag is nu, is het Surinaams volk, verwijzend naar de staten, het parlement en DNA, erin geslaagd om regeringen, consistent en consequent, te houden aan geplande innovatie met het oog op optimale ehoeftenbevrediging? Bewust van het feit, dat de waarheid hard en eufemistisch uitgedrukt onprettig, ervaren zal worden door de gewezen en huidige regeerders, waartoe ik (van 2005 - 2010), ook behoor, kan deze niet verzwegen worden. Het antwoord is een volmondige nee.

Nu kunnen allerlei verdededigingsmechanismen en smoesjes gezocht worden om het handelen van regeerders vergelijkend te analyseren. Wat uiteraard zal opleveren, dat de regering onder president Venetiaan in relatie tot de regeringen daarna, toch een schoonheidsprijs verdient. Echter is daarmee niet gezegd dat de kloof tussen rijken en armen, niet heeft bestaan. En, daar gaat het om bij goed leiderschap. Wat bij de huidige regering op alle niveaus: beleid, strategisch en operationeel (lees van top tot basis), met nog in het midden latend, onvoldoende competenties, vooral door de mentaliteit van in de achteruitkijk spiegel blijven, turen, teniet wordt gedaan. Doordat onnodig energie verloren gaat aan het perfectioneren van analyses over daden van voorgangers en het ontwikkelen van technieken om deze monddood te maken.

Instede van investering in bestuurlijke en leiderschapscompetenties. Om de diverse sectoren en de taakomgevingssegmenten daarbinnen duurzaam aan te pakken. Waarmee land en volk oprecht en absoluut, gediend zijn. De grote meerderheid verwacht niets anders. Maar sinds de aanvang van de behandeling van de begroting en het herstelplan j.l, wordt deze nagenoeg doodgeslagen met vetes, verdachtmakingen, beschuldigingen, beledigingen, et cetera.

Geen enkel gelegenheid laat de coalitie in lands vergaderzaal en ook daarbuiten voorbij gaan om de oppositie door het slijk te halen en vice versa. Niet voor niets wordt gezegd hoge bomen vangen veel wind. Waarschijnlijk moet de regering en met name de coalitie hieraan ten overvloede herinnerd, worden. Begrijpt zij niet, dat de oppositie naar Surinaamse maatstaven, correct bezig is haar rol te vervullen? Alhoewel weer uit algemene ethische en morele optiek deze helemaal geen goed woord verdient.

Echter geven de regerende politieke partijen door constant te beuken op de oppositionele politieke partijen, allicht het gevoel van incompetentie en bovenal bestuurlijke impotentie. Vooral als na een jaar regeren manifest wordt, dat zij nauwelijks of helemaal niet geleerd hebben uit de kardinale fouten en afkeurenswaardige handelingen van hun voorgangers. Zo te zien, zijn de: 20 - 30 vision, diasporakapitaal, productdiversificatie, grondbeleid, et cetera, allemaal holle frasen. Om niet te praten over losse flodders als transparantie, eenheid van bestuur en collectieve verantwoordelijkheid. Het is dan ook begrijpelijk dat uit mogelijke schaamte niet makkelijk toegegeven zal worden aan het menselijk en specifieker bestuurlijk falen en mede daardoor dit toneel van politieke strijd, zolang als mogelijk, zal worden opgevoerd.

Tenzij, het volk (de hoogste macht), de belastingbetalers en financierders van regering en DNA hieraan, een halt toeroept. Door de parlementariërs die zich als verlengstuk van de regering gedragen door hun respectieve politieke partijen terug te laten roepen; indien zij, vanaf nu, hun rol als volksvertegenwoordigers, niet in de ruimste zin des woord, vervullen. Ook moet niet geschroomd worden om bij eventuele tegenwerking zijdens invloedrijkere bestuursleden, de legitimiteit van deze machthebbers statutair, met alle haar geëigende middelen, in het algemeen belang aan de kaak te stellen. Laat de “zondaren niet alleen voelen, maar ook beseffen”, dat hun politieke macht enkel en alleen afhangt van de wil van het volk. Waarbij onder geen beding, hegemonie, dictatuur en populisme, nog, getolereerd zal worden.

Bent u deze mening niet toegedaan en of kijkt u nog de kat uit de boom, dan is elke dag klagen, geen optie. Maakt u zich zelfvoorzienend. Vooral degenen die volledig afhankelijk zijn van onder meer groenten, rijst, vis en vlees; ga wat planten, vissen vangen, huis kippen kweken en harder op de (rijst) velden werken, om zei, het (weer op) traditionele en primitieve wijze, het hoofd boven water te kunnen houden. Ambtenaren begint u intensiever lichamelijk te bewegen
om onder andere lange afstanden te voet af te leggen, et cetera, et cetera. Een goed verstaander heeft een half woord nodig. Laat de regering, nu met mogelijke deelverkoop van olievondsten, haar best, voor u doen, als u daarmee getroost bent.

Bhagwatpersad Shankar
Advertenties

Monday 06 May
Sunday 05 May
Saturday 04 May
Friday 03 May