GLO-toets vandaag afgerond

Ook het laatste stapeltje antwoordformulieren gaat in de bruine verzendenveloppe. Met een paar stroken tape en een handtekening van schoolhoofd en docent wordt de enveloppe zorgvuldig dichtgemaakt. Om fraude te voorkomen. Daarna gaan de antwoorden zo snel mogelijk naar het Examenbureau in de stad. Terwijl de meester de witte A-viertjes met examennummers weer van de schoolbanken haalt, zijn een paar leerlingen op het pleintje aan het voetballen. Anderen hangen uitgeteld tegen de amandelboom.

Woensdagochtend om tien uur zit de GLO-toets erop. De opluchting straalt van alle gezichten. Niet in het minst bij de meester zelf die immers het hele jaar heeft afgestemd op de afgelopen drie dagen. Extra lessen heeft hij gegeven, gesprekken gevoerd met de ouders om hun kinderen te motiveren, gezorgd voor ontspanning tijdens de laatste dagen voor het examen. Want hoe je het ook wendt of keert, de uitslag is toch bepalend voor de verdere toekomst van zijn leerlingen.

Vanmiddag krijgt de meester de lijst met juiste antwoorden. Ja, zelf heeft hij de toets natuurlijk ook gemaakt maar je zult altijd zien dat je dan per ongeluk net dat ene foutje maakt door ergens overheen te lezen. De komende dagen gaat hij zo snel mogelijk bekijken hoe zijn pupillen het er vanaf hebben gebracht. Hij verwacht geen wonderen maar een slagingspercentage van dik 70 of misschien zelfs boven de 80 procent zou mooi zijn.

Maandag neemt hij kort de resultaten door met de klas. Gewoon vertellen hoe de verschillende onderdelen zijn gemaakt. Nee, hij gaat heus geen namen prijs geven; hij kijkt wel uit. Hoewel hij er maar één keer in al zijn jaren voor de zesde klas naast heeft gezeten met zijn voorspellingen, wil hij geen enkel kind teleurstellen. Laat staan valse hoop wekken. Bovendien moeten ook de officiële normen nog worden vastgesteld door de examencommissie. Dat kan pas wanneer de commissieleden een overzicht hebben van alle resultaten. Is hoofdrekenen over de hele linie goed gemaakt, dan gaat de norm iets omhoog. Of andersom. Daarom kan hij op basis van de antwoorden nooit met honderd procent zekerheid zeggen wie geslaagd is en wie niet.

Of de GLO-toets is veranderd in al die jaren? Hm, toch wel, vindt de meester. Minder jaartallen, namen en afkortingen. En juist wat meer vragen waarbij het draait om inzicht. Daarnaast zijn er nieuwe dingen bijgekomen met bijvoorbeeld natuuronderwijs. Maar al met al vormt de toets nog altijd een prima basis voor het voortgezet onderwijs. Mulo is alleszins haalbaar. De belangrijkste voorwaarde blijft de inzet en motivatie van de leerling. Tot zijn spijt moet hij nog steeds constateren dat daar bij kinderen thuis lang niet altijd genoeg aandacht aan wordt besteed. Ouders zien vaak alleen cijfers en vinden dat hun zoon of dochter gewoon harder moet werken bij mindere leerprestaties. Ze vragen zich zelden af waar die tegenvallende resultaten mee te maken zouden kunnen hebben en of er misschien enige samenhang bestaat met de omgeving van het kind.

Nog dik drie weken, dan weet iedereen de officiële uitslag. Tot die tijd gaat het om herhalen van de lesstof die ze vanaf volgend schooljaar zo goed mogelijk moeten beheersen. En verder wat ontspanning. In overleg met de schoolleiding en ouders komt er een uitstapje buiten de stad. Misschien zitten er nog een paar korte excursies in.

De uitreiking van de diploma’s op 12 augustus laat hij over aan de schoolleiding. De meester zelf hoeft niet zo nodig op de voorgrond. Zoals hij ook zijn naam niet hoeft terug te lezen op de nieuwssite. Híj heeft die toets toch niet gemaakt? Het gaat om zijn leerlingen en om hun toekomst.


Diederik Samwel