Verschillende belangengroepen en personen hebben zich gehaast om verklaringen af te leggen en hun mening te geven over de niertransplantatiekliniek die aangemerkt kan worden als (top) derdelijns gezondheidszorg die wij in Suriname graag verwelkomen. Er is een idee geopperd om de zaak op te delen tussen de ziekenhuizen en wel de pre- operatieve screening, voorbereiding en een deel van de nazorg in het Sint Vincentius Ziekenhuis onder te brengen, terwijl de operatie en een deel van de nazorg in het AZP zouden kunnen plaatsvinden. Dit is duidelijk de kool en de geit sparen: beide ziekenhuizen met een deel van de koek tevreden willen stellen.

Ik weet niet of dit in het belang is van de patiënt die meer gebaat is bij onderbrenging van expertise op een plek in plaats van fragmentatie van deze zorg en gesjouw van her naar der. De zorg moet vooral op de patiënt gericht zijn en niet op de ziekenhuizen, vooropgesteld dat de zorg gelijkwaardig is in beide ziekenhuizen. Wij moeten ervoor oppassen dat terwijl er een hevige belangenstrijd woedt over de hoofden van de nierpatiënten, deze patiënten, om wie het per slot van rekening gaat, het onderspit moeten delven.

Je zou dezelfde voortvarendheid en bezorgdheid verwachten bij de noodgedwongen sluiting van de One Stop Shop vanwege gebrek aan financiën. De One Stop Shop die juist model staat voor een geïntegreerde aanpak van  met name chronische ziekten als diabetes en hypertensie in de eerstelijnsgezondheidszorg. Bij deze aanpak is er sprake van een nauwe samenwerking tussen medici en paramedische beroepen zoals diëtisten, medisch pedicuristen, psychologen etc. waarbij patiënten al in een vroeg stadium behandeld en begeleid worden waardoor beroertes, amputaties en nierdialyse voorkomen dan wel tot een minimum beperkt kunnen worden. Hierdoor zal het aantal nierpatiënten afnemen waardoor er minder dure nierdialyse en niertransplantaties nodig zijn. Deze aanpak levert gezondheidswinst op voor de patiënten en hun omgeving en ook besparingen voor de overheid en de zorgverzekeraars.

Het is dan ook paradoxaal dat wij aan de ene kant bereid zijn om 40.000 euro per niertransplantatie (top) tertiaire zorg te betalen, maar tegelijkertijd niet bereid zijn om veel minder te investeren in de One Stop Shop (eerstelijnszorg) om zodoende minder niertransplantaties te hebben. Laten wij ophouden om lippendienst te bewijzen aan de eerstelijnsgezondheidszorg maar daadwerkelijk de daad bij het woord voegen en investeren in de eerstelijnsgezondheidszorg. Lets walk the talk!