Als rekeninghouder heb je al je gelden ter beschikking gesteld van de bank als spaarder en of rekeningcourant-houder. Toch wordt er dan nog op een negatieve wijze gebruik van gemaakt. Vaak heb je dit ook gedaan om veiligheidsredenen, omdat contant geld thuishouden i.v.m. diefstal geen optie is. Voor de kleine spaarder is deze handelwijze uiterst funest omdat na verloop van tijd er geen cent meer overblijft op de rekening (het bedrag is volledig verdampt door de kosten van de bank). Op deze wijze wordt niemand gestimuleerd om geld op de bank te zetten.

Het is mij opgevallen dat de banken de laatste tijd er zelfs een jarenlange gewoonte van hebben gemaakt om rekeningen van genoemde spaarders op gezette tijden te belasten voor allerlei kosten die systematisch – zonder toestemming van de rekeninghouder - worden afgetrokken. In ons land wordt er veel geklaagd over de dienstverlening van de banken! De ingewikkelde digitalisering kan maar door een beperkte groep gebruikt worden en is bovendien niet klantvriendelijk, wordt er gemeld. Door het gebruik van internet banking behoeven een behoorlijk aantal rekeninghouders met een rekeningaccount (girorekening) alsmede spaarrekening geen papieren bankafschriften meer. Dat is bekend bij de banken!

Eveneens de overvolle kantoren met veel rijen brengt veel ongemak met zich mee. Tevens de betaalautomaten zijn vaak niet gevuld of hebben een te snel interval waardoor het gepinde geld niet opgenomen kan worden. Bij toeristen veroorzaakt dit euvel dikwijls veel hinder. Vaak gaat dit gepaard met veel tijdverlies en oponthoud voordat het geld en de pas weer ter beschikking is gesteld. En bellen naar de banken hoef je niet want er wordt meestal gewoon niet opgenomen. Waarom dit niet aan de telefoon wordt gemeld is een raadsel (de telefoonbeantwoorder gaat net een papegaai alsmaar door met de opgenomen boodschap zonder interactie) omdat het nu heel legitiem is dat er thuis wordt gewerkt. Het schijnt dat de telefoon (soms opzettelijk) niet naar een thuiswerker is doorgeschakeld om de dienstverlening te garanderen. Voor kastransacties moet je urenlang in de rij staan tenminste als de bank geopend is.

Dit was voor de Coronatijd reeds het geval. Het lijkt alsof het de directie van de banken (vaak met een buitenlandse nationaliteit) niks kan schelen dat klantvriendelijkheid bij de banken te wensen overlaat. Eveneens de controlerende taak van de CBvS schiet ernstig te kort. Waarom er door de banken (ongeveer een achttal meest bekende) niet wordt geïnvesteerd in meer efficiency desgelijks professionaliteit, blijft in het duistere hangen.

Als de banken niet nog meer gaan investeren in klantvriendelijkheid en klantgerichtheid bestaat het gevaar voor definitieve sluiting (self-defeating prophecy) wegens het thans gevoerde algoritme dat veelal irritatie bij de klanten opwekt. Wellicht begrijpen de buitenlandse directieleden niet dat in Suriname een ander beleid vanuit het bankwezen gevoerd moet worden dat behoorlijk haaks staat op de moderne westerse samenleving. Steeds meer zullen bewoners uit het binnenland alsmede de districten geïnteresseerd moeten worden een bankrekening te openen om bijvoorbeeld hun financiële tegemoetkoming gestort te krijgen. Voor alle partijen is zulks een kostenbesparende aangelegenheid. Doch met een bankwezen dat slechts er op uit is alleen zichzelf te bevoordelen, zullen laatstgenoemde burgers vooralsnog geen enkele aanleiding vinden om een bankrekening te openen.

Daarnaast verdient het bovendien aanbeveling in DNA de Bankwet van 1955 snel te herzien. De monopolypositie die banken al langere tijd hebben, past niet meer in deze tijd. Er zullen meer producten moeten komen die geënt zijn op de noden van groepen burgers in onze samenleving. Met andere woorden de banken moeten als commerciële instellingen eveneens een sociaal gezicht tonen waarbij de zwakkeren in onze samenleving evenzeer de trappen van de bank kunnen beklimmen om hun zaken te regelen en uiteraard zullen de drempels van sommige banken zodanig geëffend moeten worden dat gehandicapten eveneens zonder problemen het bankgebouw kunnen betreden. Ik verwacht niet dat de banken de maatregelen die genomen moeten worden spontaan gaan uitvoeren zonder gerichte handhaving van de overheid. Aan de andere kant zou het de banken toch wel sieren wanneer zij louter uit lijfsbehoud starten met klantgerichte producten die concurrerend zijn en kartelwerking tegengaan, zodat zij zoveel mogelijk tevreden klanten behouden in Suriname.