Column: Het anti-integratie gedicht

In samenlevingen met verschillende etnische groepen bestaat er een spanningsveld tussen eenheid en diversiteit.
In het racistische Wilders-klimaat in Nederland ben ik zo langzamerhand moe geworden van de mantra dat ik moet integreren. Geert Wilders heeft me gedwongen om te worden wat ik niet wil zijn: een dichter - voor één keer. Een gedicht zegt soms meer dan een hele column.
Ik ben tegen de integratie-gedachte en vóór de gedachte dat ieder mens zichzelf moet kunnen zijn.
Vandaar dit anti-integratie gedicht.

Het anti-integratie gedicht

Ik wil niet integreren
Ik wil mezelf zijn
Ik wil geen patat met mayonaise
Ik wil roti met kip en rijst met pom
Ik wil niet denken wat me voorgeschreven wordt
Ik wil schrijven wat ik zelf denk
Ik wil me niet laten opleggen welke kleding ik mag dragen.
Ik wil dragen wat ik mooi vind
Ik wil niet opgaan in een grijs geheel
Ik wil schitteren in een palet van kleuren
Ik wil geen racistische waarden en normen overnemen
Ik wil in respect leven met anderen
Ik wil niet integreren
Ik wil in vrijheid leven

Dichter Sandew Hira