"Het is al een tijd terug begonnen dat de NDP de zijde van het buitenland koos, op momenten dat het belang van Suriname voorop moest staan bij overeenkomsten met het buitenland. We hoeven al de voorbeelden van de onderhandelingen over de Afobakadam, de verdere uitverkoop aan Alcoa en dergelijke eigenlijk niet eens meer aan te halen. We vonden het als totale samenleving, ook vele NDP-ers, jammer dat de hele NDP-coalitiefractie zich toen heeft laten gebruiken om juist het buitenlands belang te dienen. Met de recente acties om op de valreep partijgenoten op hoge posten in het overheidsapparaat te plaatsen, terwijl er juist een politiek anders georiënteerde regering aantreedt, laat de NDP zien, dat ook de voorgaande anti-Surinaamse standpunten geen vergissingen waren", stelt PALU-voorzitter Jim Hok. 

De NDP-leiding bevestigt volgens de politicus met al deze acties dat het inmiddels ver is afgedreven van wat ooit als progressief en vernieuwend beleid kon worden omschreven. De PALU wijst deze vorm van politiek bedrijven nadrukkelijk af en roept de NDP op om er mee op te houden en waar mogelijk zaken terug te draaien. Progressieve politiek, die ooit zo nadrukkelijk door de NDP is geclaimd, vereist dat wij vernieuwend bezig zijn in het belang van de hele samenleving en niet voornamelijk werken in het belang van een kleine groep vrienden en partijgenoten. Het vereist ook dat wij een stop zetten achter verkeerde tradities.

"Het mag dan waar zijn dat eerder bij het vertrek van de regering Venetiaan III in 2010, ministers zijn beloond met grond, er allerlei wurgcontracten zijn gesloten en wat dies meer zij. Maar niet omdat anderen dat eerder ook zo hebben gedaan moet jij je daarachter verschuilen", vindt Hok. Met het voortdurend verwijzen naar soortgelijke, even verkeerde handelingen van eerdere regeringen, bevestigt de NDP-leiding overigens zelf, dat deze partij strikt genomen ideologisch toch op dezelfde lijn zit als de politieke partijen die het eerder heeft bestreden uit naam van progressiviteit.

Het voorbeeld van het DNA-lid dat nu plotseling tot beleidsadviseur is gebombardeerd op het ministerie van Buitenlandse Zaken is een schoolvoorbeeld van hoe je het niet behoort te doen, laat de PALU-voorzitter optekenen. Dit staat volgens hem nog los van het conflict dat ontstaat dat een DNA-lid dan zichzelf zou moeten controleren in de uitvoering van het regeerbeleid. Het is inderdaad niet verboden bij wet, maar dit is voor een vertrekkende regering absoluut niet het moment om beleidsadviseurs te benoemen. 

"En voor wat dat DNA-lid zelf betreft, hij weet toch ook zelf dat dit niet het moment is om zich te laten benoemen? Waar blijft je eigenwaarde broeder? Het hele imago dat bepaalde jonge DNA-leden uit de NDP-fractie ons hebben willen voorhouden van progressief, revolutionair zelfs, valt hiermee met een grote plons in het water. In tegendeel werpen zowel deze individuen als hun partijleiding een smet op het begrip ‘progressief’ of ‘revolutionair’, want wanneer andere jongeren straks aan deze begrippen zullen denken, dan zullen ze juist dit soort misstanden voor ogen krijgen. Ook die andere jonge parlementariër die minister werd en vond dat hij buiten alle normen om beleidsadviseurs kon benoemen, ook voor hem geldt natuurlijk het bovenstaande."

Hetzelfde geldt volgens de PALU-voorman ook voor allerlei andere zaken zoals het uiteindelijk toch uitbetalen van de verhogingen van salarissen, als gevolg van de verhoging van de ambtenarensalarissen. T"erwijl de president nog nadrukkelijk had vastgesteld dat geen van de ministers en adviseurs die ervoor in aanmerking kwamen, de verhogingen werkelijk nodig had, werd het toch uitbetaald. Nogmaals, kennelijk niet tegen de wet, wel tegen de schijn van progressiviteit die de partij al die tijd heeft proberen op te houden. Het is jammer dat het zo moet eindigen. Wij vragen ons tenslotte af wat er nog meer verborgen ligt aan zulk soort zaken die met een werkelijk progressieve politiek niets maar dan ook niets te maken hebben".