“Heren, borrelbroeders, onze jongere vriend in ons midden heeft enkele politieke leerstellingen vastgelegd. Hij wil die met jullie delen.” 
“Zo, dat is geweldig. Heeft de huidige politieke ‘sittewasi’ jou tot verhelderende inzichten gebracht?”
“Ja, zo zou je het kunnen zeggen.” 
“Goed zo, laat eens horen.”
“Goed, politieke zuipstelling nummer 1: Politiek beleid in ons land bestaat voornamelijk uit het verdelen van belangrijkste posities binnen het overheidsapparaat.”
“Goed zo, klopt helemaal. Is al sinds de vorige eeuw zo. Ga door.”
“Zuipstelling twee: Bij het bemensen van deze functies speelt kennis en kunde niet zo een belangrijke rol. Belangrijkste criterium is de volledige loyaliteit aan vooral de voorzitter van de partij.” 
“Klopt alweer, ook sinds de vorige eeuw. Kritische mensen passen niet in dit geheel en worden zo snel als mogelijk weggewerkt, net als de loyalisten op sleutelposities van de vorige regeerclub. Ga door.”
“Stelling drie: Een regeerakkoord in ons land is gebaseerd op het resultaat van een koehandel binnen de regeercoalitie over de verdeling van de functies van president, vicepresident, voorzitter en ondervoorzitter van de Assemblee en het beheer over de ministeries.”
“Honderd procent. Ga door.”
“Vier: Bij het uitvoeren van het beleid staat het partijbelang centraal, niet zozeer het landsbelang.”
“Klopt helemaal. Daarom zijn we na 40 jaar staatkundige onafhankelijkheid voor de derde of vierde keer in feite bankroet, ondanks vele miljarden aan ontwikkelingshulp. P’a moni go? Het ging naar de eigen zegeningen.”
“Klopt! Dat zie je nu toch zo mooi? De ene groep zegent zichzelf nog voordat ze aftreden, en de andere groep regelt zichzelf nog voordat ze officieel zijn aangetreden.”
“Stelling vijf: topoverleg tussen politieke leiders vindt altijd achter gesloten deuren plaats.”
“Is niet waar, ze vertellen toch dat ze over belangrijke zaken, betreffende ‘een soepele overdracht van de macht’ hebben gesproken?”
“Jazeker, deze blablabla kraaiden de toenmalige politieke leiders toch ook uit na het sluiten van dat beruchte ‘Leonsbergakkoord?”
“En als er vele malen urenlang wordt gesproken over ‘een soepele machtsoverdracht’, waarom zijn er dan geen onafhankelijke notulisten bij, die na de bespreking de besluitenlijst voorlezen? La we hore, noh? Anders blijven het voor mij geheime besprekingen, punt uit.”
“Volgende stelling, nummer zes: Eenmaal gesloten akkoorden tussen politici kunnen anytime worden opengebroken als er gewijzigde politieke inzichten zijn.”
“Helemaal waar. Ga door.”
“Stelling zeven: deze gewijzigde inzichten ontstaan niet op grond van wetenschappelijk onderbouwde zaken of ethische en morele principes, maar eerder door belangen van schimmige sponsoren van de verkiezingen, die vanachter de schermen opereren.”
“Klopt helemaal. Daarom moet je op het podium liefst een populaire, goed bespraakte en niet al te pientere volksfiguur zetten die een fiks deel van de kiezerskudde weet te trekken en leuk bezig weet te houden met lachwekkende  en stoere uitspraken over de tegenpartij.” 
“Hee, dat zou een nieuwe stelling voor me zijn. Dank jullie wel voor deze input. Mijn volgende stelling, dat is acht, is: het bij elkaar houden van de coalitie is het hoogste regeerbelang in den lande.”
“Klopt helemaal, jonge vriend. Om de coalitie of de regeermacht in stand te houden, is alles geoorloofd, zelfs openlijk kiezersbedrog, omkoperij, roddelpraat, manipulatie van de rechterlijke macht, slaafse onderwerping van de meerderheid in de Assemblee, muilkorven van de vrije pers en ga zo voort.”
“Zie maar hoe dat nu in ons buurland gebeurt. Schitterend voorbeeld.”
“Stelling nummer negen: kinderen worden thuis en op school overwegend in deze sfeer van onderdanigheid opgevoed: ze moeten hun mond houden, mogen niet kritisch en zelfstandig denken, en moeten liefst nabauwen, napraten, wat de ouders en de leerkrachten hun voorkauwen.”
“……..”
“Jullie zeggen niets, ik ga door met stelling nummer tien:  het scholen van het volk om zichzelf te leren bedruipen is van ondergeschikt belang. Ze moeten liefst afhankelijk blijven van Pa Lanti.”
“En het traag op gang komen van het nieuwe beleid wordt toegeschreven aan de rommel die de vorige heeft achtergelaten. Maar intussen worden wel meteen flink vergunningen, gronden en benoemingen verdeeld, ondanks de rotzooi die de vorige regering had achtergelaten.”
“En het aanpakken van fundamentele zaken, de zogenaamde ‘gevoelige kwesties’, wordt angstvallig vermeden, want dat zou tot stemmenverlies kunnen leiden. Hou ze zoet met wat voedselpakketten. Eerst deed Djoteh-lall dat, nu doet Pa-e-lall het.”
“Kunnen jullie zo een ‘gevoelige’ kwestie opnoemen?”
“Er zijn zovele, bijvoorbeeld het veranderen van ons oneerlijk kiesstelsel. Kijk die vertekende ellende die het nu teweeg heeft gebracht. De ene partij haalt met 30.000 stemmen drie zetels, en de andere partij haalt met 25.000 stemmen negen zetels.”
“Ja, maar vorige regeringen hebben hier ook niets aan gedaan, hoogstwaarschijnlijk ook vanwege ‘bepaalde’ politieke belangen.” 
“Klopt helemaal, daarom moeten ze het nu in feite slikken dat ze minder belangrijke ministeries toegewezen krijgen, terwijl die andere, die is overgewaardeerd, in feite zowat alle ‘goeie’ ministeries en sleutelposities naar zich toe trekt.”
“Je hebt de verkiezingen gewonnen, maar het regeerbeleid in feite uit handen gegeven, terwijl anderen via politieke chantage het beste van het regeerbeleid weten binnen te halen.”
“Helse genade, waar zijn we mee bezig? En wij, in feite nog steeds de slaven van dit land, blijven kronkelend in de modder smachten naar een eerlijk en oprecht beleid in ons burgerbelang!”
“Komt ervan als je als een kip zonder kop of wel of niet bent gaan stemmen. Je wou toch slim stemmen? Luku san yu creëer. Koehandel op hoog niveau. Nu met onze posities van staat, straks met onze natuurlijke hulpbronnen. Proost.”
“Dan had je liever zeven zetels in de stad gegeven aan de kleinere partijen, hoewel die egotrippers zich veelal te groot waanden om samen te bundelen middels lijstverbinding. Kies den dati ook tu mooi, maar wij zijn nu de dupe van deze totale politieke dwaasheid.”
“Helaas…, tot over vijf jaren.”
 
Rappa