"Mensen van Afrikaanse afkomst moeten solidair zijn"

“Er wordt te weinig aandacht besteed aan de positieve dingen,als het gaat over mensen van Afrikaanse afkomst”.
Dat zei Rudie Bottse, voorzitter van de Stichting 1 juli Keti-Koti, vandaag tijdens een persconferentie ter gelegenheid van het Internationale VN-jaar voor mensen van Afrikaanse afkomst. “En er is te veel aandacht voor negatieve zaken.”

Zo vindt Bottse het jammer dat DNA-lid Ronnie Brunswijk onlangs in een DNA-vergadering zei dat er meer creolen in de gevangenissen zitten dan enige andere bevolkingsgroep. Bottse vraagt zich af of dat op wetenschappelijk onderzoek is gebaseerd.

Het jaar 2011 is door de Verenigde Naties uitgeroepen tot het jaar voor mensen van Afrikaanse afkomst. De VN wil meer aandacht besteden aan deze groep mensen, die in het verleden als slaaf veelal een onmenselijke behandeling kregen. Later hebben de kolonisatoren verdeeldheid gezaaid op het Afrikaanse continent en in gemeenschappen waar de afstammelingen van voormalige slaven wonen.

Drie stichtingen - Stichting 1 juli Keti-Koti, Afro Sranan en Wroko Mira - stuurden een brief naar de regering met de vraag hoe de Surinaamse overheid dit bijzondere VN-jaar zou gedenken. Omdat er geen antwoord kwam, hebben de drie stichtingen besloten de krachten te bundelen en onder de gezamenlijke naam Broki zelf activiteiten te organiseren.
Naast de traditionele 1 juli-viering, komt er een solidariteitsweek, van 18 tot en met 23 november. Tijdens die week zullen er lezingen en bewustmakingsbijeenkomsten voor jongeren zijn. Rolmodellen zullen awards krijgen.
Daarnaast komen er onder meer een opstelwedstrijd voor jongeren, een cursus hoe maak mijn familiestamboom, alsook een masterclass ‘Dekolonisatie van de geschiedschrijving’. Die laatste is bedoeld om de eigen geschiedenis niet langer vanuit blank perspectief, maar vanuit zwart perspectief te beschrijven.

Bottse: “Wij willen dat mensen van Afrikaanse afkomst solidair leven met elkaar. Zo kunnen wij veel meer bereiken en de positieve dingen van onze groep laten zien.”

(Michelda Kajansie)