Het gaat om accountants tot hoog opgeleide technici, van wie een groot deel werkzaamheden uitvoerde voor Staatsolie alsook reizigers en sporters die terug willen naar hun land. Balkaran zegt dat de groep groter is dan 40 personen. 33 van de gestrande mensen waren ingehuurd door Staatsolie. Volgens hem gaat er bitter weinig uit van de honorair consul van Trinidad & Tobago in Suriname. Ook vanuit Caricom zijn er, ondanks aandringen, geen stappen gezet om dit probleem via de diplomatieke weg op te lossen. 

Dinsdag zijn enkele vertegenwoordigers van de groep wederom getogen naar het consulaat. De honorair consul is slechts bereid via de telefoon of zijn secretaresse te communiceren, geven de gedupeerden aan. Aan hen voorgehouden dat er een schrijven is gericht vanuit de regering van Trinidad & Tobago naar Suriname waarbij is gevraagd voor medewerking om de Trinidadianen terug te halen, zegt Rishi Ramkissoon die ook hier is gestrand. Wat hiervan waar is, weten ze niet. Ze hopen vandaag tijdens de persconferentie van het Covid-19 management team meer informatie te verkrijgen.

“We waren ingehuurd door Staatsolie om te werken gedurende de shotdown van de raffinaderij. We waren in totaal met 33 werkers van verschillende bedrijven. Kort vóór het eerste geval van positieve geteste medewerker van Staatsolie werd de situatie onoverzichtelijk. Er is toen gelijk contact gemaakt met verschillende instanties. We zitten allemaal nu vast in Suriname”, zegt Balkaran. “Ergens had ik ook gehoopt dat Staatsolie ook een morele plicht op zich kon nemen voor een stukje nazorg. Echter, is dit helemaal niet het geval en zijn we letterlijk aan ons lot overgelaten”.

“Het appartement waarin we met zeven landgenoten nu vertoeven, was tot eind maart gehuurd. De verhuurder heeft ons tot eind april de tijd gegeven om te vertrekken. Met de weinige middelen die we hebben kopen we voeding en eten we samen. Enkele van de landgenoten zijn elders ondergebracht. We zijn nu geheel op onszelf aangewezen. We hadden tickets van SLM om terug te gaan op 1 april en enkelen zelfs vóór die datum. In die week vóór 1 april bleek er een mogelijkheid te zijn om terug te gaan, echter kwam er niets van terecht. Op de luchthaven heb ik geconstateerd dat de groep Trinidadianen die terug wilde veel groter is,” geeft Balkaran aan.

Een lid van het COVID-19 management team van Suriname zegt dat deze kwestie op bilateraal niveau moet worden opgelost. “Breakpunt is waarschijnlijk dat de gestrande personen getest moeten worden. De vraag is waar, in Suriname of in Trinidad”.  Voor nu is het gemis van hun familieleden steeds groter en ze zitten in een situatie zonder enig vooruitzicht, zegt Balkaran.

Ala-D Media