Nu de Wet Controle Valutaverkeer en Transactiekantoren is afgekondigd, is de verwachte molen van reacties op gang gekomen. Bepaalde stakeholders voelen zich niet gehoord, maar voelden zich ook niet genoodzaakt om op de uitnodiging van DNA in te gaan om de wet aldaar te komen bespreken. In een poging om alsnog gehoord te worden, zijn alle bevriende kanalen ingezet. 

We zien daarom netjes de reacties van onder andere VSB, de Bankiersvereniging, Survam, de cambiohouders, dhr. Berenstein, de aannemersvereniging onder leiding van dhr. Wong, binnenstromen via ingezonden berichten. Alsof het afgesproken is. Ook social media is ingezet waarbij exponenten van deze stakeholders nog maar eens fijn toelichten hoe de wet tot drama gaat leiden in Suriname. Deze sterke jongens willen ons doen geloven dat zij voor ons, de gewone man/vrouw die niet eens een valutarekening heeft, opkomen.

Allerlei halve interpretaties worden gegeven aan de wet in een poging om ons te overtuigen dat ambtenaren van het toezichtsorgaan in het holst van de nacht gewapend met zaklamp en speurneus u in uw slaapkamer komen wakker maken op zoek naar enkele losse dollars. Niks is natuurlijk minder waar. Nergens in die wet staat er iets over dat mensen geen valuta mogen bezitten, versturen of giraal gebruiken. De wet gaat enkel over het gebruik van contante valuta. 

Dan waarom al die gecreëerde paniekverhalen? Je kan je inderdaad afvragen waarom men tegen deze wet is. De realiteit is dat bepaalde niet-gehoorde stakeholders vrezen voor dat ene sleutelwoord in de titel van de wet, namelijk controle. Dankzij de wet zal het inzichtelijk worden wat tot nog toe steeds buiten beeld bleef. De wet ontmoedigt transacties in contanten, er gaat één wisselkoers gelden waaraan ook de banken zich moeten houden, administraties moeten voortaan kloppen en de wet zorgt voor de opbouw van monetaire reserve van Suriname. De Centrale Bank hoeft daardoor niet meer op rantsoen te leven; terwijl iedereen – met name de sterke jongens – wel willen trekken uit de monetaire reserve, maar niks willen bijdragen aan diezelfde reserve. De omissie van het volledig liberaliseren van de kapitaalmarkt, door de gewraakte beschikking uit de jaren ’90, wordt met deze wet dus weggewerkt.

VSB zegt “een voorstander te zijn van een goede regulering van ons betalings- en deviezenverkeer en deze wet bevat zeker enkele goede aspecten”. Wij hopen dat de spoed-gesprekken die u nu aanvraagt, duidelijkheid scheppen over de “onvolkomenheden en onduidelijkheden” die de wet volgens u bevat, en u overgaat tot de orde van de dag en normaal bijdraagt aan het opvolgen van deze noodzakelijke regulering.

Ook de bankiersvereniging stelt dat “er goede elementen in de wet zijn die noodzakelijk zijn voor de ordening van het valutaverkeer in Suriname”. Zij betreuren de wijze waarop deze wet is aangenomen. Hoe anders had de wet moeten worden aangenomen dan door een meerderheid van de volksvertegenwoordiging in het Hoogste College van Staat?

Ik ben het overigens eens met de VSB die stelt dat “er geen zicht is op hoelang de Covid-19 pandemie zal duren” en dat er “saamhorigheid en volledige aandacht voor de bestrijding van deze pandemie nodig is”. Het is juist daarom dat de regering meer dan ooit vooruit moet zien. Dankzij het zeer tijdige besluit om de grenzen te sluiten, is Suriname nu een laag-risico gebied. Ik applaudisseer voor de regering dat zij tevens inziet dat zij nu moet ingrijpen in het financiële verkeer en de dollars die bij de CBvS zijn, ter beschikking stelt van importeurs van voedsel en noodzakelijke medicijnen.

Aan de bankiersvereniging die verder stelt dat zij de wet doelbewust niet gaan uitvoeren, zeg ik DOEWET, je zal zien wat er gaat gebeuren.