In een recent artikel op Starnieuws werd beweerd dat de CBvS -  een “geweldige moederbank met zo veel verdienste voor de Surinaamse samenleving” - “is verworden tot een politieke werkarm van de regering”. De schrijvers schijnen niet door te hebben dat de CBvS altijd al een politieke werkarm is geweest van de roverheid. En voor zover er sprake kan zijn van “zo veel verdienste”, was dat vooral voor de politieke en financiële elite, en niet voor de Surinaamse ‘samenleving’.

Het blijkt dat de meeste mensen niet weten hoe centrale banken zijn ontstaan en wat de werkelijke rol is die ze vervullen in het huidige anti-sociaal systeem van slavernij waarin we ons momenteel bevinden. Centrale banken, met hun monopolie op geldschepping, kwamen in de plaats van de oude (fysieke) vormen van slavernij. Maar neem het niet van mij aan; hier is wat een bankier uit Engeland (dhr. Hazzard) in 1862 in een ‘confidentiële’ circulaire schreef aan zijn Amerikaanse collega’s:

De “afschaffing van de slavernij” wereldwijd ging dus gepaard met de introductie van deze nieuwe (lucratievere en efficiëntere) vorm van slavernij. Dit leverde heel wat voordelen op voor de meesters, namelijk, de zorg voor de slaaf viel weg, alsook de problemen zoals vluchtende slaven en aanvallen op de plantages. De arbeid van de slaven werd nu vanuit centrale banken gereguleerd via het geld, bijvoorbeeld, door het veroorzaken van inflaties/devaluaties, of door het aangaan van schulden die via de belastingen verhaald werden op de slaven (zie ook mijn vorig artikel op Starnieuws). Doordat de slaven minder loon overhouden (door waardeverlies en/of meer/hogere belastingen) gaan ze uit zichzelf harder werken om uit te kunnen komen; zweepslagen zijn hier onnodig. Het is geen toeval dat de Amerikaanse belasting ’dienst’ (IRS) in hetzelfde jaar werd opgericht toen de Hazzard circulaire rond ging.

Het is ook belangrijk om weer aan te halen dat Anton de Kom het bovenstaande ook al door had toen hij in “Wij slaven van Suriname” (1934) Linguet citeerde: “Wat toch heeft de maatschappij in de plaats der slaven gekregen? De zoogenaamde vrije dienstbaarheid. Doch het geschenk der vrijmaking, op die wijze, is niet anders dan de krans waarmee men het slachtoffer tooit: een ware bespotting. De slaaf werd tenminste gevoed, zelfs als hij niet werkte […]. Maar wat wordt er van den vrijen daglooner, die dikwijls slecht betaald wordt als hij werkt, wat wordt er van hem als hij niet werkt?”

Inderdaad, wat wordt er van de loontrekkers wanneer hun geld zijn waarde verliest en/of wanneer ze steeds meer moeten afdragen aan de roverheid om torenhoge schulden af te lossen? Het is allemaal opzettelijk. Misschien zal men nu het leengedrag van de roverheid beter begrijpen. En misschien ook dat de vakbonden, die nu op hun knieën de roverheid smeken om “belasting verlichting”, beter kunnen begrijpen wat de werkelijke oorzaak is van hun leed.

In een artikel op mijn blog ga ik uitvoerig in op de rol van de centrale banken en hun monopolie op geldschepping overal ter wereld, welke in stand wordt gehouden via roverheidsdwang. Daar haal ik ook aan waarom verschillende presidenten van de VS, met name George Washington, Andrew Jackson, Abraham Lincoln, James A. Garfield en John F. Kennedy vochten tegen de bankiers en probeerden hun volk te bevrijden uit schuldslavernij. Andrew Jackson voerde zelfs campagne onder de slogan "Jackson and No Bank". Lincoln, Garfield en Kennedy werden uiteindelijk geliquideerd.

De woorden van Thomas Jefferson (een van de oprichters van de VS) uit 1819 zijn vandaag nog steeds actueel: “De ogen van onze burgers zijn nog niet voldoende geopend voor de werkelijke oorzaak van ons leed. Ze schrijven deze toe aan allesbehalve de ware oorzaak, het bancaire systeem; een systeem dat, zelfs als het in welke vorm dan ook goed zou kunnen doen, toch zo zeker leidt tot misbruik, dat het volstrekt onverenigbaar is met de openbare veiligheid en welvaart.”