Column: De keiharde realiteit van de bokswereld
07 Nov, 00:59
foto
Jairzinho ‘ Bigi Boi’ Rozenstruik. (Foto: UFC)


Daags voor 2 november maakte een bekende sportjournalist het sportminnende Surinaamse publiek warm voor het gevecht van Jairzinho ‘ Bigi Boi’ Rozenstruik op die bewuste datum, in de Madison Square Garden in New York. Je bent niet zomaar een attractie in dit fameuze sportcentrum, de thuishaven van de bekende NBA-ploeg New York Knicks, met ongeveer 20.000 zitplaatsen. Toch is het aan Rozenstruik gelukt om er niet alleen te staan, maar ook met de overwinning aan de haal te gaan.

Uit interviews met internationale sportjournalisten blijkt dat Bigi Boi het gewoon over zich heeft laten komen en geen knikkende knieën had van de duizenden toeschouwers. Integendeel, Bigi Boi ging als een wervelwind tekeer en binnen 10 seconden moest Andrei Arlovski eraan geloven. Rozenstruik kreeg alleen maar lovende woorden en werd er opgemerkt dat deze overwinning een belangrijke stap was om “grotere” wedstrijden te krijgen. De entourage van Bigi Boi doet voorkomen alsof de weg naar de top een is over rozen. Voor het gemak praten ze niet eens over de doornen die inherent zijn aan de rozen.

Rozenstruik is een ware krachtpatser en heeft inderdaad duidelijk gemaakt dat er niet met hem te sollen valt, maar hij moet er wel van doordrongen zijn dat er ook een keerzijde aan de medaille is.  Een carrière als profbokser/thaiboxer/MMA, of hoe het beestje ook genoemd mag worden, is niet alleen rozengeur en maneschijn. Het is een keiharde wereld waarbij ernstige blessures met hersenletsel niet ongewoon zijn. We kennen allemaal het tragische verloop van de carrière van de legendarische Casius Clay (Mohamed Ali). Ook dit jaar zijn er gevallen bekend van boksers die hersenletsel hebben opgelopen en zelfs het leven hebben gelaten. De Amerikaanse bokser Patrick Day (27), overleed in oktober 2019, vier dagen na een gevecht. Maksim Dadasjev (28) en Hugo Santillan (23) gingen hem in juli voor. Vermeldenswaard is, dat alle drie de boksers jonger waren dan 30 jaar. Denk dus niet: ach, dat overkomt mij niet. Daar ging Mohamed Ali ook van uit, want zijn lijfspreuk was: I am the greatest. Niets bleek minder waar, want als gevolg van de onvermijdelijke slagen aan het hoofd, ontwikkelde hij dementie. Wie bekend is met de stijl van Ali, weet dat hij door zijn uitstekend voetenwerk, niet veel slagen aan het hoofd heeft geïncasseerd, dus je kan niet voorzichtig genoeg zijn.

Uit studies is gebleken dat een op de vijf boksers vóór hun dertigste levensjaar, boksersdementie ontwikkelt. Er gaan stemmen op om boksen te verbieden, maar de belangen zijn zo groot, waardoor een verbod maar niet van de grond komt.  Ik heb niet de intentie om afbreuk te doen aan Bigi Boi’s prestatie of om hem af te schrikken, maar wil hem slechts wijzen op de harde realiteit van dit beroep. Ten slotte citeer ik neuropsycholoog Erik Matser: “als een voetballer bewusteloos op het veld ligt, staan de kranten vol met experts die het moeten uitleggen. Als een bokser knock-out gaat, kijkt niemand daarvan op. Onze hersenen zijn te fijngevoelig om er risico’s mee te nemen”.
Ab' yu ede!

Mireille Hoepel


Friday 10 April
Thursday 09 April
Wednesday 08 April